ή, όν :
      1 qui concerne l’entrée : παροδικὸν μέλος, ESCHL. Pers. arg. vers que chantait le chœur à son arrivée sur la scène ;
      2 qui se fait en passant, transitoire, BAS. 1, 252 Migne.

Étym. πάροδος.

ή, όν, of a πάροδος III.2, Arg. A. Pers., cj. in D.H. Dem. 54 ; = παρόδῳ χρώμενος, Hsch. Astron., π. ἀποκατάστασις restoration of a transit, i.e. complete revolution, Procl. Hyp. 1.30.
transient, brief, ἀποδημία Vett.Val. 98.26. Adv. -κῶς in passing, Id. 171.17, Pall. in Hp. Fract. 1.
Astrol., according to chronocratory, opp. κατὰ γένεσιν, Vett.Val. 100.29. Adv.-κῶς ib. 26.

ή, όν, zur πάροδος gehörig, Scholl., s. Argum. Aesch. Pers.; – vorübergehend, Sp., auch adv.