GRC
παρθενοπίπης
JSON
Bailly
παρθεν·οπίπης, voc. α, gén. ου [ῑ] adj. m. qui épie les jeunes filles, IL. 11, 385.
Étym. παρθένος, ὀπιπτεύω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ου, ὁ, (< ὀπιπεύω) one who ogles maidens, seducer, Il. 11.385.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(ὀπιπτεύω), ὁ, Jungfrauengaffer, der nach den Mädchen guckt ; voc. παρθενοπῖπα, Il. 11.385 ; VLL erkl. περιβλέπων τὰς παρθένους ; vgl. γυναικοπίπης, παιδοπίπης, οἰνοπίπης.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
