παρθενικός < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

παρθενικός

Bailly

ή, όν, de jeune fille, PLUT. Lyc. c. Num. 3 ; ἡ παρθενική, IL. 18, 567 ; OD. 11, 39 ; HÉS. O. 697 ; ALCM. 13 ; EUR. El. 174, jeune fille vierge.

Étym. παρθένος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ή, όν, of or for a maiden, σκευή D.S. 16.26 ; ὁ π. χιτών Plu. Comp. Lyc. Num. 3 ; ἀνὴρ π. LXX Jl. 1.8 (cf. παρθένιος I. 2) ; π. ἀνδριάς statue of a matron represented as a maiden, BMus.Inscr. 1047 ; παρθενικὰ πράττειν Ael. VH 12.1. παρθενικόν, τό, = ἀρτεμισία, Ps.-Dsc. 3.113.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

wie παρθένιος, jungfräulich, κόρη, Epigr. bei Ath. II.61b.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

virgin (MT)

Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars