παρ·εξέρχομαι (ao.2 -εξῆλθον) :
      1 sortir furtivement ou doucement à côté, OD. 10, 573 ;
      2 passer auprès ou devant, HDT. 1, 197 ; THC. 8, 62 ; πεδίοιο, IL. 10, 344, passer auprès de la plaine ; fig. τῆς ἀληθείας, PLAT. Phil. 66 b, passer à côté de la vérité ; avec l’acc. τινα, HDT. 6, 117 ; τι, DC. 74, 5 ; παρά τι, PLUT. Alex. 76, passer à côté de qqn ou de qqe ch. ; fig. càd. transgresser, enfreindre : νόον Διός, OD. 5, 104, la volonté de Zeus ; δίκην, SOPH. Ant. 921, la justice ; cf. OD. 5, 138.

Med. with aor. and pf. Act. ; aor. -ῆλθον (inf. and part.) is the only tense used by Hom. : — slip past another, ῥεῖα παρεξελθοῦσα Od. 10.573 ; π.… τυτθόν pass by (us) a little way, Il. 10.344 ; π. τινά pass by, Hdt. 1.197, 6.117 ; παρά τι Plu. Alex. 76 ; pass out, διὰ [τῶν πόρων] Steph. in Hp. 1.112 D. c. gen., π. τι τῆς ἀληθείας go aside from the truth, Pl. Phlb. 66b.
overstep, transgress, Διὸς νόον Od. 5.104, 138 ; δίκην S. Ant. 921.

(ἔρχομαι),
1) ein wenig od. unvermerkt, heimlich daneben od. dabei herausgehen, Od. 10.573 ; daran vorbei- oder vorübergehen, mit dem gen., πεδίοιο, Il. 10.344 ; παρεξελθεῖν τὸν κάμνοντα σιγῇ, Her. 1.197 ; παρὰ τὴν κλίνην, Plut. Alex. 76 ; auch οὐκ ἂν μέγα τι τῆς ἀληθείας παρεξέλθοις, Plat. Phil. 66b, bei der Wahrheit vorbeigehen.
2) überschreiten, übertreten, παρεξελθεῖν Διὸς νόον, Od. 5.104, 138, auch getrennt geschrieben ; ποίαν παρεξελθοῦσα δαιμόνων δίκην, Soph. Ant. 921.