παρα·χράομαι-ῶμαι :
      1 faire un mauvais usage, abuser ou mésuser de : τινι, POL. 6, 37, 9, de qqe ch. ; τινι, DH. 6, 93 ; ou ἔς τινα, HDT. 3, 92, agir mal ou exercer de mauvais traitements à l’égard de qqn ;
      2 faire peu de cas de, gén. HDT. 2, 141 ; acc. HDT. 1, 108 ; 8, 20 ; abs. παραχρεώμενοι, HDT. 4, 159 ; 7, 223, insouciants (de leur sort, de leur vie, etc.).

misuse, abuse, οἱ μὲν οὐ χρῶνται, οἱ δὲ παραχρῶνται Arist. Fr. 56 ; χρῶ μὴ παραχρώμενος Ph. 2.61 ; c. dat., π. τῷ σώματι Plb. 6.37.9, etc. ; π. ὥσπερ ἀνδραπόδοις D.H. 6.93. π. ἐς τοὺς συμμάχους deal wrongly or unworthily with them, Hdt. 5.92. αʹ.
treat with contempt, disregard, c. acc., Id. 1.108, 4.159, 8.20 ; part. παραχρεώμενοι, abs., of combatants, fighting without thought of life, setting nothing by their life, Id. 7.223.
use for a further or subsidiary purpose, Arist. PA 688a23. Act. παραχράω, = παραχρηστηριάζω, Str. Chr. 9.8.

(χράομαι), falsch, auf die unrechte Art brauchen, mißbrauchen, σώματι, Pol. 6.37.9, 13.4.5 ; auch vom falschen Gebrauche der Wörter, Sp.; – schlecht behandeln, ὥσπερ ἀνδραπόδοις, Dion.Hal. 6.93 ; Plut.; schlecht handeln, εἴς τινα, Her. 5.92.1. – Auch = nebenbei brauchen, als Nebensache behandeln, geringschätzen, πρῆγμα μηδαμὰ παραχρήσῃ, Her. 1.108, 8.20, wo es dem οὐ χράομαι entspricht ; c. gen., τῶν μαχίμων, 2.141 ; absolut, παραχρεώμενοι, 4.159, 7.223, von erbitterten Streitern, die ihr Leben für Nichts achten, mit Lebensverachtung kämpfen.