παρα·φύω :
   I tr. faire naître auprès, d’où laisser croître ou bourgeonner auprès, TH. H.P. 3, 6, 3 ; 7, 2, 2, etc. ;
   II intr. (ao.2 παρέφυν, pf. παραπέφυκα, et moy. παραφύομαι) :
      1 croître auprès, ARSTT. P.A. 2, 14, 4 ; TH. H.P. 3, 17, 3 ; PLUT. Dem. 31, etc. ;
      2 croître en outre ou contre les lois de la nature, GAL.

with fut. and aor.1, produce at the side, βολβώδη κεφαλήν Thphr. HP 7.2.2, cf. 7.7.4. Pass., with pf. and aor.2 Act., grow beside or at the side, Hdt. 2.92, Arist. PA 658a26, Thphr. HP 3.17.3, Plu. Dem. 31, Plot. 5.2.2 ; ἐκ τῶν παραπεφυκότων δένδρων Ael. VH 3.1 ; ἀλλ’ ἐγγὺς ἀγαθοῦ παραπέφυκε καὶ κακόν Men. 407 ; παραπέφυκεν ἡ Γνάθαινα πλησίον Anaxil. 22.13 ; τῶν ὀδόντων οἱ παραφυόμενοι τοῖς κατὰ φύσιν Gal. 18(2).980, cf. Dsc. Eup. 1.50 ; to be adherent, Gal. 2.258.

(φύω), daneben, daran wachsen lassen, Theophr. – Gew. im med. u. den intr. tempp. des act., daneben, daran wachsen, ὑπὸ τοῦτο τὸ βλέφαρον ἐνίοις παραφύονται μαναὶ τρίχες, Arist. part. anim. 2.14 ; Theophr. u. Sp.; παραπέφυκε πλάτανος, Plut. Dem. 31 ; auch παραφυῆναι, Sp. – Παραφυόμενος, überzählig, von den Gliedern des Leibes, auch über den natürlichen Wuchs hinaus.