παρ·αυτίκα [ῐᾰ] adv., à l’instant même, sur-le-champ, aussitôt : π. εὐθέως, POL. 35, 4, 13, m. sign. ; τὸ παραυτίκα, HDT. 1, 19, etc. ; m. sign. ; ἐκ τοῦ π. PLUT. Cor. 20 ; ἐν τῷ π. (s.-e. χρόνῳ) THC. 2, 11 ; PLAT. Phædr. 240 b, m. sign. ; enclavé entre l’art. et le nom : ἡ π. ἐλπίς, THC. 8, 82, l’espérance du moment ; τὸ π. ἡδύ, PLAT. Phædr. 239 a, le plaisir du moment.

Adv. = πάραυτα, A. Supp. 767, Hdt. 2.89, 6.35, etc. ; ἢ καὶ π. ἢ χρόνῳ E. Fr. 273 ; τὸ π. Hdt. 1.19, 7.137, Ar. V. 833, etc. ; ἐκ τοῦ π. Plu. Cor. 20 ; ἐν τῷ π. Th. 2.11, Pl. Phdr. 240b, etc. with Substs., ᾍδην τὸν π. ἐκφυγεῖν present death, E. Alc. 13 ; ἡ π. λαμπρότης momentary splendour, Th. 2.64 ; ἡ π. ἐλπίς Id. 8.82 ; αἱ π. ἡδοναί X. Cyr. 1.5.9, 8.1.32 ; τὸ π. ἡδύ Pl. Phdr. 239a.

adv., = παραυτά ; Aesch. Suppl. 748 ; ᾍδην τὸν παραυτίκα ἐκφυγεῖν, Eur. Alc. 12 ; τὸ παρ., Her. 1.19, 7.137 ; εἰ δέ τις τὸ παρ. μὴ ἐθέλοι συμμαχεῖν, Thuc. 2.64 ; τὴν παρ. ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, 8.82 ; ἐν τῷ παραυτίκα, für den Augenblick, momentan, Plat. Phaedr. 240b ; στέρεσθαι τοῦ παραυτίκα ἡδέος, 239a, vgl. Heind. zu Prot. §.106 ; bes. von dem Vergnügen, das man auf der Stelle leicht genießen kann, das aber eben so schnell vergeht, vgl. Xen. Cyr. 1.5.9, 8.1.32, ὁ ὑπὸ τῶν παρ. ἡδονῶν ἑλκόμενος, im Ggstz von ὁ προπονεῖν ἐθέλων τῶν εὐφροσυνῶν ; auch Dem. ἡ παρ. ἡδονή, 6.27, wo entgeggstzt ist τό ποθ' ὕστερον συνοίσειν μέλλον, vgl. 3.22 ; ἡ παρ. ἡσυχία, 17.13 ; Isocr. 1.17 ; λέγειν ἐκ τοῦ παραυτίκα, aus dem Stegereif, Alcid. soph. p. 674.31 u. öfter ; Pol. 4.32.1 ; παρ. μὲν εὐθέως συνέβη, 35.1.13 ; Folgde.

παρ-αυτίκα
adv. (< πάραυτα = παρ ̓ αὐτά, sc. τὰ πράγματα) [in LXX: Psa.70:3, Tob.4:14 * ;]
__1. immediately.
__2. C. subst., to express brief duration (cf. ἡ π. λαμπρότης, Thuc., ii, 64), momentary, for a moment: 2Co.4:17.†
(AS)