ή, όν :
      1 qui prépare, préparatoire, XÉN. Mem. 3, 1, 6 ; ARSTT. Virt. et vit. 2, 1 ; τὸ παρασκευαστικόν, DS. 47, 43, le signal des apprêts pour le départ, p. opp. à τὸ στάσιμον ; τὰ π. préparatifs, d’où approvisionnements, PHIL. BYZ. ; ἡ π. βίϐλος, EN. TACT. traité des préparatifs de guerre ;
      2 qui engendre, qui produit, ALCMÆON (STOB. Fl. 101, 2) ; ATH. 336 c ; LGN 15, 1.

• Sup. -ώτατος, LGN l. c.

Étym. παρασκευάζω.

ή, όν, skilled in providing, τῶν εἰς τὸν πόλεμον X. Mem. 3.1.6, cf. Arist. VV 1250a3 ; π. ἡδονῆς, λύπης, ἀταραξίας, causing them, Thphr. Char. 5.1, 19.1, Phld. Piet. 65 ; βεβαίου τόπου Epicur. Nat. 11.11 ; νόσου Alcmaeon 4 (v.l.), cf. Porph. Abst. 1.33 ; ὄγκου αἱ φαντασίαι παρασκευαστικώταται Longin. 15.1 ; π. πρός τι Andronic.Rhod. p. 574M. abs., preparatory, opp. ἀποθεραπευτικός, Gal. 6.117, cf. Asclep.Bith. ap. Cael.Aur. TP 2.13. ἡ π. βίβλος treatise on preparaions for defence, Aen.Tact. 7.4, al. ; τὸ π. the signal for making ready (to march), D.C. 47.43.

ή, όν, zubereitend, vorbereitend ; τῶν εἰς τὸν πόλεμον Xen. Mem. 3.1.6 ; Sp.