ατος (τὸ) [ᾰνᾱλ]
      1 dépense faite mal à propos ou en pure perte, PLUT. Pyrrh. 30 ; EL. V.H. 1, 17 ; PHIL. 2, 519, 600 ; JOS. B.J. 4, 5, 2 ;
      2 en parl. de pers. être inutile et encombrant, DÉMAD. 178, 35.

Étym. παραναλίσκω.

ατος, τό, useless expense, waste, Plu. Pyrrh. 30, Cic. 17 ; χρόνου Ael. VH 1.17 ; incidental waste, J. BJ 4.5.2, 5.1.3 ; of persons, π. γινόμενοι perishing incidentally, Aesop. 345, cf. Demad. 2 ; μὴ π. γένηται τελευτήσαντος αὐτοῦ lest his death should involve that of…, Ph. 2.519 ; ἐπ’ οὐδενὶ λυσιτελεῖ παρανάλωμα γενησόμενοι ib. 600.

τό, das daneben, auf verkehrte Weise. ohne Nutzen Verwendete, unnützer Nebenaufwand, Plut. Pyrrh. 30 ; DS. 14.5 : Ael. V.H. 4.18 u. a.Sp.