παρ·αμελέω-ῶ [ᾰμ] laisser de côté, faire peu de cas de, négliger : τινος, THC. 1, 25 ; XÉN. Mem. 2, 2, 14, etc. faire peu de cas de qqn ou de qqe ch. ; abs. être négligent, PLAT. Rsp. 555 d ; au pass. être négligé, abandonné, ESCHL. Sept. 702, etc. ; PLAT. Rsp. 620 c, etc.

disregard, pay no heed to, τινων Gorg. Pal. 20, Th. 1.25 ; τοῦ πράγματος Lys. 9.1 ; τῆς μητρός X. Mem. 2.2.14, etc. ; abs., παρημελήκεε he recked little, Hdt. 1.85 ; παραμελοῦντες being negligent, Pl. R. 555d ; neglect a duty, τῆς χορηγίας Mitteis Chr. 96 iii 4 (iv AD) ; — Pass., to be slighted or abandoned, θεοῖς by the gods, A. Th. 702 ; ὑπό τινων Pl. R. 620c ; abs., A. Eu. 300 ; ἀνὴρ… οὐ τῶν παρημελημένων ἐν ἱστορίᾳ no mean historian, Plu. 2.862b.

vernachlässigen ; absolut, Her. 1.85, παρημελήκει, er machte sich Nichts daraus ; τινός, Thuc. 1.25 ; τῆς μητρός, Xen. Mem. 2.2.14 ; Folgde. – Pass., Aesch. θεοῖς μὲν ἤδη πως παρημελήμεθα, Spt. 684, vgl. Eum. 290 ; παρημελημένον βίον ὑπὸ τῶν ἄλλων, Plat. Rep. X.620c ; Arist. eth. 10.4 u. Sp., wie Plut., καταβάλλων ἑαυτὸν ὥς τινα τῶν παρημελημένων, Caes. 38.