οῦ (ὁ) :
      1 faux raisonnement, argumentation captieuse, paralogisme, LYCURG. 152, 4 ; ARSTT. Soph. el. 4, 9 ;
      2 p. suite, tromperie, POL. 1, 81, 8, etc.

Étym. παραλογίζομαι.

ὁ, false reasoning, fallacy, τοὺς π. κατά τινων ποιήσονται Lycurg. 31, cf. Gal. 11.465, etc. ; false inference, τοῦ θεάτρου Arist. Po. 1455a13 ; οἱ ἔξω τῆς λέξεως π. material fallacies, opp. οἱ παρὰ τὴν λέξιν ἔλεγχοι, Id. SE 166b21.
weakness of reasoning power, Aristeas 250.
deception, fraud, Plb. 1.81.8, PLond. 1.24.26 (ii BC), etc.

ὁ, falsche Rechnung, Betrug durch falsche Rechnung, falscher Schluß, Arist. Pol. 2.3 u. öfter ; die VLL erkl. ἀπάτη λογισμοῦ. Uebh. Betrug, Pol. 1.81.8 u. a.Sp.