παρα·κινδυνεύω [ῡ] s’exposer témérairement à un danger, THC. 4, 26 ; AND. 21, 11 ; avec un acc. : τοσοῦτον κίνδυνον, PLAT. 2 Alc. 151 a, s’exposer à un si grand danger ; avec un rég. ind. : εἰς Ἰωνίαν, THC. 3, 56, oser s’exposer à un danger en se portant en Ionie ; avec un inf. XÉN. Hell. 3, 5, 16 ; AR. Ach. 645, etc. s’exposer au danger de, etc. ;
Pass.-moy. part. pf. παρακεκινδυνευμένος, AR. Ran. 99 ; PLUT. Cæs. 9, risqué, hardi, audacieux, téméraire ; en parl. d’une expression hardie, DH. Comp. 23, etc.

make a venture, Hp. Aër. 23, Ar. V. 6, And. 2.11, Th. 4.26, etc. ; ἐς Ἰωνίαν π.
venture to Ionia, Id. 3.36. c. acc. rei, venture, risk a thing, Ar. Eq. 1054, Pl. Lg. 967b ; παρακινδυνεύων λέγω I venture to say, Id. Tht. 204b ; τοιουτονί τι παρακεκινδυνευμένον a bold, venturous phrase, Ar. Ra. 99 ; τὸ θρασὺ καὶ παρακινδυνευμένον D.H. Comp. 23, cf. Is. 13 ; π. μάχαι desperate battles, Id. 9.30 ; π. ἔντευξις Plu. Caes. 9, etc. c. inf., to have the hardihood to…, εἰπεῖν τὰ δίκαια Ar. Ach. 645, cf. X. HG 3.5.16 ; also παρεκινδύνευε… παραλαμβάνεσθαι might almost be used, A.D. Synt. 16.23 ; — so in Pass., τὸ παρακινδυνευόμενον εἶναι ἐπίρρημα ib. 237.18, cf. 215.11. in a double construction, τοὺς θεοὺς ἂν ἔδεισας παρακινδυνεύειν μὴ οὐκ ὀρθῶς ποιήσοις Pl. Euthphr. 15d.

[ῡ], Etwas wagen, es mit Gefahr unternehmen ; absolut, Andoc. 2.11 u. A.; c. inf., ὅστις παρεκινδύνευσεν Ἀθηναίοις εἰπεῖν τὰ δίκαια, Ar. Ach. 620 ; Vesp. 6 u. öfter ; auch pass., παρακεκινδυνευμένον ἔπος, Ran. 99 ; Thuc. 4.26 ; Plat. Euthyphr. 15d u. öfter ; τοσοῦτον κίνδυνον, Alc. II, 151a ; ὅτι παρακινδυνεύσοιεν χάριτα αὐτοῖς ἀποδοῦναι, Xen. Hell. 3.5.16 ; Sp. oft ; ἐπισφαλὲς καὶ παρακεκινδυνευμένον, Luc. Alex. 32 ; χαλεπὴν καὶ παρακεκινδυνευμένην αὐτοῖς ἐποίει τὴν ἔντευξιν, Plut. Caes. 9 ; παρακεκινδυνευμένας μάχας ποιεῖσθαι, Dion.Hal. 9.30 ; – Thuc. 3.36 vrbdt auch παρακινδυεῦσαι εἰς Ἰωνίαν, was der Schol. erkl. μετὰ κινδύνου ἐλθεῖν εἰς Ἰωνίαν.