παρήγορος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

παρήγορος

Bailly

παρ·ήγορος, ος, ον, qui exhorte, qui console, A.RH. 1, 479 ; subst. ὁ π. SOPH. El. 229, consolateur ; ἡ Π. PAUS. 1, 43, 6, la déesse de la Persuasion.

➳ Dor. παράγορος [ρᾱ] SOPH. l. c.

Étym. π. ἀγορεύω.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

Dor. παράγορος, ον, (< ἀγορεύω) consoling, soothing, μῦθοι A.R. 1.479 ; as Subst., comforter, S. El. 229 (lyr.), Epigr.Gr. 344 ; Παρήγορος, ἡ, personified, Paus. 1.43.6. c. gen., π. δίψης καὶ λιμοῦ assuaging them, M.Ant (?) ap. Justin. M. Apol. 1.71.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

zuredend, ermunternd, tröstend ; Soph. El. 224 ; Ap.Rh. 1.479 ; παίγνια, Agath. 23 (V.297); auch in später Prosa ; – ἡ Παρήγορος, die Göttin der Ueberredung, Πειθώ, Paus. 1.43.6.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)