ος, ον :
   I pass. :
      1 qui se porte hors de, qui s’écarte : σκοποῦ, PLAT. Soph. 228 c, du but ; παράφοροι δρόμοι, PLUT. M. 501 d, courses vagabondes ; π. πρὸς δόξαν, PLUT. Them. 3, qui se laisse emporter à la recherche de la gloire ;
      2 qui vacille, chancelant, EUR. Hec. 1050 ; avec l’inf. PLAT. Leg. 775 d ; παράφορον βαδίζειν, LUC. V. auct. 12, avoir une démarche chancelante ; παράφορον βλέπειν, LUC. Fug. 9, avoir les yeux hagards, le regard effaré ; fig. qui a l’esprit dérangé, PLUT. Artax. 1, etc. ;
   II act. qui dérange l’esprit, HPC. Prorrh. 70.

Étym. παραφέρω.

ον, (< παραφέρω) borne aside, carried away, οὕτω π. πρὸς δόξαν Plu. Them. 3 ; of a bandage, liable to slip, Hp. Art. 4; of a shot, deviating from its course, Ph. Bel. 80.9, al. ; glancing off an obstacle, ib. 84.16.
reeling, staggering, στείχειν π. ποδί E. Hec. 1050 ; δρόμοι π. Plu. 2.501d ; παράφορον βαδίζειν, of a drunkard, Luc. Vit. Auct. 12 ; τὸ π. τῶν πινόντων Corn. ND 30 ; c. inf., σπείρειν π. ὁ μεθύων unsteady for sowing seed, Pl. Lg. 775d. c. gen., wandering away from, παράφορος ξυνέσεως deranged, Id. Sph. 228d ; abs., mad, frenzicd, μῦθοι ἀπίθανοι καὶ π. Plu. Art. 1 ; simply, misled, prob. in Teles p. 9 H. (-φρονοι codd. Stob.) ; neut. as Adv., of a madman, παράφορον δέρκεσθαι, ἀναβοᾶν, Luc. Fug. 19, Am. 13. Act., confusing, γνάμης Hp. Prorrh. 1.36. παράφορον, τό, a kind of alumina, Plin. HN 35.184.

vom rechten Wege seitab geführt, fortgerissen, abirrend, παραφόρου ξυνέσεως γιγνομένης ψυχῆς, Plat. Soph. 228c, u. ibd. παράφορα αὐτοῦ γίγνεται καὶ ἀποτυγχάνει ; bes. verrückt, wahnsinnig, ἐμμανές τι καὶ παρ. ἀναβοήσας, Luc. amor. 13 ; παράφορόν τι δεδορκότες, Fugit. 19, wie ein Verrückter aus den Augen sehen ; Plut. u. a.Sp.; übertr., παρ. πρὸς δόξαν, Plut. Them. 3 ; καὶ καταγέλαστα διαμυθολογεῖσθαι, Unsinniges, Artax. 1 ; irrend, wankend, taumelnd, σπείρειν παράφορος ἅμα καὶ κακὸς ὁ μεθύων, Plat. Legg. VI.775d ; neben μεθύων Luc. V.Hist. 1.8 ; vgl. noch Eur. τυφλῷ στείχοντα παραφόρῳ ποδί, Hec. 1050 ; παράφορον βαδίζειν, vom unsicheren, unbehilflichen Gange dessen, der die Füße schleppt, Jacobs Philostr. Imagg. 690.