εως (ἡ) :
   I action d’alterner, d’où :
      1 mouvement alternatif, PLAT. Pol. 269 e, etc. ; particul. mouvement régulier des os, HPC. 762 c ; de la tête qu’on tourne à droite et à gauche, PLUT. M. 977 b, etc. ;
      2 changement, PLUT. M. 882 a ; particul. en mauv. part, trouble de la raison, HPC. 396, 16 ;
   II t. d’astr. parallaxe, PLUT. M. 939 a ; DC. 76, 13 ; PROCL. Hyp. p. 103, 21.

Étym. παραλλάσσω.

εως, ἡ, alternation ; overlapping of broken bones, Hp. Fract. 15 (pl.); ἡ π. τοῦ ὀστέου ib. 35 ; π. ἔχειν πρὸς ἄλληλα καὶ συμπλοκήν Thphr. Sens. 66.
alternating motion, τῶν σκελῶν Plu. Phil. 6 ; ἡ δεῦρο κἀκεῖ π. τῆς κεφαλῆς Id. 2.977b.
change, deviation, mutation, Pl. Ti. 22d, cf. Plt. 269e, Placit. 1.7.33 (pl.); διαστροφὴ μεγάλη καὶ π. τῆς γωνίας Plu. 2.93 oa ; παραλλάξιες φρενῶν mental aberrations, Hp. Acut. (Sp.) 1.
change of position, τῶν γωνιῶν Arist. Cael. 287a18 ; ἡ τοῦ ἡλίου π. D.C. 76.13. Astron., parallax, Ptol. Alm. 5.11, 9.1, Procl. Hyp. 4.53, al. φάσις defined as ἡ μετὰ τὴν κρύψιν τοῦ ἡλίου πρώτη… ἐξ αὐτοῦ π. Phlp. in Mete. 76.30.

ἡ, Abwechselung, Vertauschung ; Plut. τῶν σκελῶν, Philop. 6 ; ἡ δεῦρο κἀκεῖ τῆς κεφαλῆσπ., das Hinundherbewegen, sol.an. 24 ; – die Abweichung, Plat. Tim. 22d ; ὅτι σμικροτάτην τῆς αὑτοῦ κινήσεως παράλλαξιν, Polit. 269e ; Parallaxe, der Gestirne, Sp., vgl. Plut. fac. orb. lun. 17.

1. alternation, alternating motion , τῶν σκελῶν [Plutarch (1st/2nd c.AD)]
2. a change for the worse, alteration , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]
from παραλλάσσω (ML)