GRC
παράκοιτις
JSON
Bailly
παρά·κοιτις, ιος, ι, ιν (ἡ) épouse, IL. 21, 479.
➳ Dat. épq. παρακοίτι [τῑ] OD. 3, 381 ; HÉS. Sc. 14, 46.
Étym. π. κοίτη.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ιος, ἡ, acc. ιν (later -κοίτιδα Supp.Epigr. 1.455.10 (Phrygia, iii AD)), fem. of παρακοίτης, wife, αἰδοίη, θαλερή, ἰφθίμη, κυδρή, Il. 21.479, 3.53, Od. 23.92, 15.26, etc. ; Ep. dat. παρακοίτι 3.381, Hes. Sc. 14, 46.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ιος, ἡ, fem. von παρακοίτης, Beischkäserin, gew. Ehegattin, oft bei Hom. u. Hes.; ep. dat. παρακοίτῑ, Od. 3.381 ; Hes. Sc. 14, 46 ; sp.D., wie Antip.Sid. 34 (Plan. 176).
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
