ος, ον :
   I déposé : τὸ παράϐολον, ARSTT. fr. 416, argent consigné par le demandeur dans un jugement d’appel pour le cas où il perdrait son procès ;
   II qui s’expose, d’où hardi, audacieux, téméraire :
      1 en parl. de pers. AR. Vesp. 192 ; joint à φιλοκίνδυνος, DS. 19, 3 ; πρὸς κινδύνους, APP. Civ. 2, 149, contre les périls ;
      2 en parl. de choses, HDT. 9, 45 ; ISOCR. 126 a ; subst. τὸ παράϐολον, POL. 3, 61, 6, la résolution hardie, l’audace ; τὰ παράϐολα, LGN 32, 4, métaphores hardies.

• Sup. -ώτατος, DS. 20, 3 ; APP. l.c.

Étym. παραϐάλλω.

poet. παραίβολος, ον, (< παραβάλλω); exposing oneself or what belongs to one; hence, of persons, venturesome, reckless, Ar. V. 192; πρὸς κινδύνους παραβολωτάτω App. BC 2.149; φιλοκίνδυνος καὶ π. ἐν ταῖς μάχαις D.S. 19.3. Adv. -λως desperately, recklessly, π. πλεῖν Men. 643; π. κινδυνεῦσαι, χρῆσθαι τῷ πολέμῳ, διαγωνίσασθαι, Plb. 16.5.6, 2.47.3, Plu. Phil. 5; Comp. -ώτερον Id. Phoc. 6. of things and actions, hazardous, perilous, ἔργον Hdt. 9.45; π. καὶ χαλεπὸν πρᾶγμα Isoc. 6.49; π. ὁ λόγος ἴσως ἔστ’ Men. Sam. 113; π. καὶ καλὰ ἔργα Plb. 18.53.1; παραβολώτερον ἀγώνισμα Id. 1.58.1; πρᾶξις ἀνέλπιστος καὶ παραβολωτάτη D.S. 20.3; ἡ τόλμα καὶ τὸ π. Plb. 3.61.6; π. θρασύτης Plu. Num. 8; θρασὺ καὶ π. Cat.Cod.Astr. 1.164.13 (-βουλον cod.); also π. ὁδοί, τόποι, dangerous roads, etc., Heraclit. Incred. 21, Plb. 5.14.9; τὰ π.
bold metaphors, Longin. 32.4; τὸ π. τῆς ζητήσεως Simp. in Cael. 481.19. Adv. -λως in an extraordinary manner, ἡ τύχη μεταβιβάσασά τινας π. Plb. 1.58.1; π. διας ῴζεσθαι App. Hann. 38. παράβολον, τό, as law-term, deposit made in lodging an appeal, Arist. Fr. 456, v.l. in Oec. 1348b13; Dor. πάρβολον, prob. in Foed. Delph. Pell. 4 A 10, IG 12(3).254.25 (Anaphe).
border along the edge of a garment, ib. 22.1514.41.

daran oder aufs Spiel setzend, wagend, waghalsig, nach Phryn. in B.A. 60.16 ὁ ἐπ' οὐδενὶ δικαίῳ παραβαλλόμενος τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν ἐπιτιμίαν ; so Ar. Vesp. 192 ; Plut. u. Sp.; dem τολμηρός entsprechend, Luc. Alex. 4. – Auch von Sachen, gewagt, mißlich, gefährlich, ἔργον παράβολον, Her. 9.45 ; καὶ χαλεπὸν πρᾶγμα, Isocr. 6.49 ; Pol. 18.36.1 ; τὰ παραβολώτατα τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων, 10.2.4 ; τὸ παράβολον, die kühne Entschlossenheit, καὶ τόλμα, 3.61.6 ; τόποι, gefährliche Orte, 4.13.19 ; καὶ ἐπισφαλές, 10.20.6.
• Adv. παραβόλως, οἱ παραβόλως πλέοντες, Men. bei Stob. fl. 59.14, διδοὺς ἑαυτὸν εἰς τοὺς κινδύνους, Pol. 3.17.8, καὶ τεθαρρηκότως, 1.44.6 ; aber auch mit ἀνελπίστως verbunden, 1.23.7, plötzlich, unerwartet, wie durch ein Wagstück.
Τὸ παράβολον, später παραβόλιον, das Succumbenzgeld, das bei Appellationen bezahlt wurde, Böckh ath. Staatshaush. I p. 386, übh. Unterpfand, Poll. 8.63.