παν·νυχίς, ίδος (ἡ) [ῠῐδ]
      1 fête de nuit, HDT. 4, 76 ; EUR. Hel. 1365 ; PLAT. Rsp. 328 a ;
      2 nuit entière, SOPH. El. 92 ;
      3 veille, PHIL. 2, 484, etc.

Étym. π. νύξ.

ίδος, ἡ, night-festival, vigil, Ar. Ra. 371 (anap.), IG2². 1199.22, MAMA 3.50 (Cilicia), etc. ; παννυχίδες θεᾶς E. Hel. 1365 (lyr.); παννυχίδα στήσειν Hdt. 4.76; ἀμφιέπειν Critias 1.8 D. ; ποιεῖν Pl. R. 328a, IG2². 334.30; παννυχίδας ἐπιτελεσθείσας Hdn. 3.8.10.
watching all night, vigil, S. El. 92 (anap.).

ίδος, ἡ, ein nächtliches Fest, eine Nachtfeier ; ἀνεγείρετε μολπὴν καὶ παννυχίδας, Ar. Ran. 370 ; u. eben so im plur., Eur. Hel. 1381 ; παννυχίδα στήσει, Her. 4.76 ; ποιεῖν, θεάσασθαι, Plat. Rep. I.328a u. Sp.; des Adonis, Diosc. 9 (V.193); vgl. Ep.adesp. 111, 112 (V.200, 201); – das Nachtwachen des Trauernden, Soph. El. 92.