παν·ήγυρις, εως (ἡ) [ᾰῠ]
   I assemblée de tout le peuple, particul. :
      1 réunion pour une fête solennelle (jeux Olympiques, etc.) PD. O. 9, 145 ; ESCHL. Ag. 845 ; HDT. 2, 59, etc. ; THC. 1, 25, etc. ; PLAT. Rsp. 614 e, etc. ; DÉM. 256, 16 (décr.) ;
      2 réunion pour une fête qqconque (foire, spectacle, jeux, marché, etc.) STR. 486 ;
      3 réunion pour un sacrifice, XÉN. Cyr. 6, 1, 9 ;
      4 toute réunion nombreuse (des dieux, ESCHL. Sept. 220 ; de jeunes gens, EUR. Her. 239, etc.) ;
   II p. ext. réjouissance, récréation, fête (pour les yeux), EL. V.H. 3, 1.

➳ Dor. πανάγυρις [ᾱγ] PD. ll.cc., acc. pl. ion. πανηγύρις, HDT. 2, 59, etc.

Étym. πᾶν, ἀγορά.

Dor. πανάγυρις, εως, ἡ, (< πᾶς, ἄγυρις) general or national assembly, ἐν πανηγύρει βουλευσόμεσθα A. Ag. 845; esp.
a festal assembly in honour of a national god, Δήμητρος ἁγνῆς καὶ Κόρης Archil. 120; Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν Pi. O. 9.96; πανηγύριας πανηγυρίζειν, ποιήσασθαι, to hold such festivals, keep holy-days, Hdt. 2.59, 58; συναγαγεῖν Isoc. 4.1; διαλύειν X. Cyr. 6.1.10; ἐς π. θεωρεῖν Ar. Pax 342; θεωρίαι ἐς τὰς ἐν τῇ Ἑλλάδι π. Decr. ap. D. 18.91; Ὀλυμπίαζε εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων π. ἐπανιών Pl. Hp. Mi. 363c; in Caria, PCair. Zen. 341 (a) 11 (iii BC); in Egypt, PHib. 27.76 (iii BC), etc. ; ἐν ταῖς π. καὶ δείξεσι τῶν σοφιστῶν Phld. Rh. 2.256S. ; ἁμίλλαις ἱππικαῖς καὶ πανηγύρει προσκαθήμενος Jul. Or. 1.39c; π. ἐμπορικόν τι πρᾶγμα Str. 10.5.4, cf. CIG 4474.35 (Baetocaece), Prisc. p. 277 D.
any assembly, θεῶν ἅδε πανάγυρις A. Th. 220 (lyr.); νεοσσῶν, φίλων, E. Heracl. 239, HF 1283. metaph, π. ὀφθαλμῶν feast for the eyes, Ael. VH 3.1, cf. Lib. Or. 59.145; τὸν… Ἔχετον χρυσὸν ἀποδείξων καὶ π. destined to exhibit E. as gold and a feast (by comparison with himself), Eun. Hist. p. 236D. in bad sense, παίγνιον ὁ βίος καὶ πλάνη καὶ π. Vett.Val. 246.2.
people assembled, τῇ π. δέος ἐγένετο μὴ… Th. 5.50; generally, crowd, audience, ὅταν ᾖ π. Thphr. Char. 6.7.

ἡ (ἄγυρις, ἀγορά), Versammlung des ganzen Volkes, bes. zu einer allgemeinen Festlichkeit, wie zu den olympischen Spielen, Festversammlung ; Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν, Pind. Ol. 9.103 ; παναγυρίων ξυνᾶν, I. 3.46 ; Her. 1.31 ; πανηγύρις πανηγυρίζειν, ἀνάγειν, ποιεῖσθαι, 2.59, 6.111, 2.58 ; πανηγύρεις συνάγειν, Isocr. 4.1, 46 ; Aesch. sagt θεῶν ἅδε πανήγυρις, Spt. 202 ; κοινοὺς ἀγῶνας θέντες ἐν πανηγύρει βουλευσόμεσθα, Ag. 819 ; φίλων, Eur. Herc.Fur. 1283 ; ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν, Ar. Pax 341 ; ἐν πανηγύρεσι ταῖς κοιναῖς, Thuc. 1.25 ; οἷον ἐν πανηγύρει κατασκηνᾶσθαι, Plat. Rep. X.614e ; Ὀλυμπίαζε εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων πανήγυριν ἐπανιών, Hipp. min. 363c ; Dem. 18.91 im Psephisma der Byzantier ἐς τὰς ἐν τᾷ Ἑλλάδι πανηγύριας, Ἴσθμια καὶ Νέμεα καὶ Ὀλύμπια καὶ Πύθια ; allgemeiner, von einer festlichen Opferversammlung, Xen. Cyr. 6.1.9. – Uebh. Ergötzung, ὀφθαλμῶν, Ael. V.H. 3.1.

πανήγυρις, -εως, ἡ
(< πᾶς + ἄγυρας = ἀγορά), [in LXX: Hos.2:11(13) 9:5, Eze.46:11 (מוֹעֵד), Amo.5:21 (עֲצָרָה) * ;]
prop., a national festal assembly in honour of a god; hence, generally, any festal assembly: Heb.12:23 (for exx. in π., see MM, xviii).†
SYN.: ἐκκλησία (which see), συναγωγή (AS)