GRC

παμφάγος

download
JSON

Bailly

παμ·φάγος, ος, ον [φᾰ]
      1 qui mange tout, glouton, vorace, ALCM. 33 ; fig. qui dévore tout, en parl. du feu, EUR. Med. 1187 ;
      2 qui mange de tout (viande, végétaux) en parl. d’animaux, ARSTT. Pol. 1, 8, 5, etc.

 Cp. -ώτερος, ARSTT. G.A. 5, 6, 11 ; • Sup. -ώτατος, TH. H.P. 9, 15, 4.

Étym. π. φαγεῖν.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ον, all-devouring, voracious, ὁ π. Ἀλκμάν Alcm. 33.4; πῦρ E. Med. 1187.
omnivorous, ζῷα (opp. ζῳοφάγα, καρποφάγα) Arist. Pol. 1256a25, cf. HA 488a15, 593b25; τῶν π., οἷς πάντα ἐσθίειν νόμος Jul. Or. 6.192d; Comp., τὰ παμφαγώτερα ποικιλώτερα Arist. GA 786a34; Sup., παμφαγώτατον πάντων ὁ βοῦς Thphr. HP 9.15.4.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

Alles verzehrend, gefräßig ; μῦς, Antiphil. 22 (IX.86); πῦρ, Eur. Med. 1187, Arist. Polit. 1.8 teilt die Tiere in ζωοφάγα, καρποφάγα, παμφάγα, öfter ; auch μῶμος, Ep.adesp. 273 (Plan. 266).
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
memory