παμ·ποίκιλος, ος, ον [ῐλ]
      1 couvert de broderies, IL. 6, 289, etc. ; de couleurs variées, PD. N. 10, 68 ;
      2 fig. qui change facilement de forme, très souple, très habile, PLAT. Tim. 82 b.

➳ Fém. -η, PLAT. l.c.

Étym. π. ποικίλος.

ον, all-variegated, of rich and varied work, πέπλοι Od. 15.105, cf. Il. 6.289; of sacred vases, Pi. N. 10.36; νεβρῶν π. στολίδες E. Hel. 1359 (lyr.); of persons, π. περὶ πᾶσαν τέχνην καὶ πρᾶξιν Vett.Val. 17.16. metaph, ὕφασμα, of the universe, Ph. 1.651, cf. 654; manifold, ἀλλοιότητας παμποικίλους (παμποικίλας codd.) Pl. Ti. 82b.

ganz, sehr bunt ; von künstlichen Webereien und Stickereien, πέπλοι, Il. 6.289, Od. 15.105 ; ἀγγέων ἕρκεσιν παμποικίλοις, Pind. N. 10.36 ; νεβρῶν παμποίκιλοι στολίδες, Eur. Hel. 1375 ; Sp., χιτών, DC. 72.2 ; übh. sehr mannigfaltig, ἀλλοιότητες παμποίκιλαι (eigenes fem.), Plat. Tim. 82b.