παλιν·άγρετος, ος, ον [πᾰ]
      1 qu’on peut changer, révocable, IL. 1, 526 ; HÉS. Sc. 93 ;
      2 changeant, inconstant, NUMÉN. (EUS. P.E. 819).

Étym. π. ἀγρέω.

ον, (< ἀγρέω) to be taken back or recalled, οὐ π. οὐδ’ ἀπατηλόν irrevocable, Il. 1.526; π. ἀάτη Hes. Sc. 93; νεότατα δ’ ἔχειν π. οὐκ ἔστι Theoc. 29.28; π. αἰών, ἀρχή, etc., Nonn. D. 3.255, 6.175, al. ; recoverable, of an element, Numen. ap. Eus. PE 15.17.
retracting his words, of the philosopher Arcesilaus, Id. ib. 14.5.

zurückgenommen, zurückzunehmen, ἔπος οὐ παλινάγρετον, ein unwiderrufliches Wort, Il. 1.526 ; ἄτη, Hes. Sc. 93 ; sp.D., wie Nonn. ἀτρέπτου παλινάγρετα νήματα μοίρης, D. 12.144, öfter. – Uebh. veränderlich, von einem Menschen, Euseb. praep.ev.