ας (ἡ) [πᾰ] palestre :
      1 lieu où l’on s’exerce à la lutte, HDT. 6, 126 ; EUR. El. 528 ; PLAT. Gorg. 456 d ;
      2 p. ext. lieu où l’on s’exerce, particul. école, XÉN. Lac. 2, 1 ; LGN 4, 4 ; PLUT. Demetr. 5.

Étym. παλαίω.

ἡ, (< παλαίω) wrestling-school, δρόμον καὶ π. ποιησάμενος Hdt. 6.126, cf. Hp. Art. 4; in pl., E. El. 528, Ar. Ra. 729, etc. ; εἰς παλαίστραν φοιτῆσαι Pl. Grg. 456d; πέμπουσιν εἰς διδασκάλων μαθησομένους καὶ γράμματα καὶ μουσικὴν καὶ τὰ ἐν παλαίστρᾳ X. Lac. 2.1. Κερκυόνος π., of the spot where Cercyon slew his victims, B. 17.26, Paus. 1.39.3. metaph, school, ἡ Ἀλεξάνδρου π. Plu. Demetr. 5; ἡ Σωκράτους π. Longin. 4.4.

ἡ, der Ringplatz, die Ringschule ; δρόμους παλαίστρας τε, Eur. Andr. 600 ; El. 528 ; Ar. Nub. 79 ; Plat. Charm. 155d u. öfter ; λιπαρά, Theocr. 2.50, von dem vielen Gebrauche des Oeles in derselben. – Auch übertr., geistiger Uebungsplatz, Schule, Longin. subl. 4.4, Plut. Ant. 9.