ας (ἡ) [ᾰλ] le flux et le reflux, HDT. 2, 28 ; SOPH. fr. 716 Dind. ; CALL. Del. 193 ; fig. en parl. des vicissitudes de la fortune, POL. 1, 82, 3 ; DS. 18, 59.

➳ Ion. παλιρροίη, HDT. CALL. ll.cc. ; παλίρροια [οιᾱ] SOPH. l.c.

Étym. παλίρροος.

(also παλιρροία S. Fr. 832), Ion. παλιρροίη, ἡ, flowing back, backwater, δίνας τινὰς… ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην Hdt. 2.28; παλιρροία βυθοῦ, of the tide, S. l.c. ; παλιρροίῃ ἐπινήχεται, of Delos, Call. Del. 193; in pl., Agathem. 5.22. generally, reflux, ἡ π. τῆς ὑγρότητος, in the spleen, Arist. PA 670b8; τοῦ θερμοῦ Id. Insomn. 461a6; ἐς π. ἰέναι Aret. CA 1.7. metaph, παράδοξος π. τῶν πραγμάτων, of fortune, Plb. 1.82.3; ἡ ἐπ’ ἀμφότερα τὰ μέρη τῆς τύχης π. D.S. 18.59; also of ἀνάμνησις, Ph. 1.593.

ἡ, das Hin- und Zurückfließen, bes. von der Ebbe und Flut des Meeres ; Soph. frg. 716 u. sp.D., wie Callim. Del. 193 ; u. in Prosa, Her. 2.28 ; αἱ παλίρροιαι, Pol. 34.9.5 ; auch übertr., τῶν πραγμάτων, 1.82.3 ; a.Sp.; das Schwanken, Unbeständigsein.