παλίν·ορσος, ος, ον [ᾰῐ] qui s’élance en arrière, qui revient vivement sur ses pas, qui recule, IL. 3, 33 ; A.RH. 1, 416.

Étym. π. ὄρρος.

ον, backwards, back, ὡς ὅτε τίς τε δράκοντα ἰδὼν παλίνορσος ἀπέστη Il. 3.33, cf. Emp. 35.1; ἄγε νῆα… π. ἐς Ἑλλάδα A.R. 1.416; π. φορή retrograde movement, Aret. SA 2.5; recurrent, ἣν ἡ νοῦσος π. ὀφθῇ Id. CD 1.5; neut. as Adv., back again, AP 7.608 (Eutolm.); Att. παλίνορρον, with a backward wrench, Ar. Ach. 1179. (-ορσος prob. = ὄρρος, cf. παλιμπυγηδόν.)

zurückeilend, zurückkehrend ; ὡς δ' ὅτε τίς τε δράκοντα ἰδὼν παλίνορσος ἀπέστη, Il. 3.33 ; zurück, ἄγε νῆα κεῖσέ τε καὶ παλίνορσον εἰς Ἑλλάδα, Ap.Rh. 1.416, 2.576 u. a. sp.D., wie Coluth. 47 ; Ep. athl. Stat. 15 (XV.44).