παλίμ·ϐολος, ος, ον [ᾰ] propr. qui lance ou qu’on lance en sens inverse, d’où fig. :
      1 ballotté, d’où inconstant, particul. méchant esclave qui change souvent de maître, MÉN. 4, 201 Meineke ;
      2 changeant, trompeur, fourbe, PLAT. Leg. 705 a ; ESCHN. 32, 24 ; PLUT. Crass. 21 ;
      3 qui rebrousse chemin : ἱστός, ARISTÉN. 1, 28, trame (de Pénélope) qu’on défait pour la refaire ;
      4 refait, raccommodé, NIC. (ATH. 370 a).

Étym. π. βάλλω.

ον, reversed, γνώμη Sch. Ar. Nu. 298; hence, untrustworthy, unstable, ἤθη π. καὶ ἄπιστα Pl. Lg. 705a, cf. D.Chr. 31.37, Aristaenet. 1.28; δολερὸς καὶ π. Plu. Crass. 21; τὸ π., = παλιμβολία, Aeschin. 2.40; of a slave, = παλίμπρατος, Men. 445; πέδιλα π.
turned or patched sandals, Nic. Fr. 85. Adv. -λως Poll. 3.132.

1) umwerfend, umschlagend, bes. seinen Sinn ändernd, wankelmütig, falsch, tückisch ; καὶ ἄπιστα ἤθη, Plat. Legg. IV.705a ; τὸ καλούμενον παιπάλημα ἢ τὸ παλίμβολον, Aesch. 2.40 ; καὶ δολερὸς ἀνήρ, Plut. Crass. 21 ; a.Sp.; VLL erkl. es bes. von einem bösen Sklaven, der oft verkauft wird und den Herrn wechselt, παλίμπρατος, Harp.; vgl. B.A. 291.30 ; S.Emp. adv.rhett. 27 vbdt μοχθηροὶ καὶ π. καὶ συκοφάνται.
2) umgewendet, umgekehrt ; πέδιλα, Nic. bei Ath. IX.370 ; Aristaen. 1.29 auch παλίμβολος ἱστὸς Πηνελόπης, das rückgängig gemachte, wiederaufgelöste Gewebe der Penelope.
• Adv., Poll. 3.132.