παιδοποιέω-ῶ (f. inus., ao. ἐπαιδοποίησα, pf. inus. ; pf. pass. πεπαιδοποίημαι) :
      1 engendrer des enfants, en parl. de l’homme, EUR. Her. 528 ; LUC. D. deor. 22, 1 ; en parl. de la femme, SOPH. El. 589 ; AR. Eccl. 615 ;
      2 prendre pour enfant, adopter, acc. PLUT. M. 1000 d ;

Moy. engendrer, en parl. de l’homme, EUR. Or. 1080 ; XÉN. Mem. 2, 2, 4 ; PLAT. Rsp. 449 c.

Étym. παιδοποιός.

beget children, of the man, Luc. DDeor. 22.1; ἐκ γυναικός E. Heracl. 525; pf. Pass., ἐξ ἧσπερ ὁ βάσκανος οὗτος πεπαιδοποίηται has been begotten, D. 25.80.
bear children, of the woman, S. El. 589, Ar. Ec. 615, Sor. 1.29. more commonly in Med., fut. -ήσομαι Pl. R. 449d; aor. ἐπαιδοποιησάμην E. Or. 1080, Pl. Lg. 868d, etc. ; pf. πεπαιδοποίημαι Aeschin. 2.149, D.S. 16.6; abs., of the man, E. Or. 1080, Pl. R. 449d, X. Mem. 2.2.4, Men. 404.2; ἐκ γυναικός And. 4.23; ἐξ ἑταιρῶν Aeschin. 2.177; also c. acc., υἱόν D.S. 4.28. f.l. for παῖδα ποιεῖσθαι, adopt, Plu. 2.1000d.

kinder zeugen ; von der Frau, μεθ' οὗ καὶ παιδοποιεῖς, Soph. El. 579 ; vom Manne, ἔκ τινος, Eur. Heracl. 524 ; Ar. Eccl. 615 ; καὶ γεννᾶν, Luc. D.D. 22.1 ; pass. πεπαιδοποίηται, Dem. 25.79 ; – gew. im med. vom Manne, σὺ δ' ἄλλο λέκτρον παιδοποίησαι λαβών, Eur. Or. 1080 ; Plat. Rep. V.449d u. öfter ; Xen. Mem. 2.2.4 ; ἐκ γυναικός, Andoc. 4.23 ; vgl. Dem. 59.17 u. Plut. Agis 10.