ᾶς (ἡ) :
      1 jeu d’enfant, PLAT. Leg. 798 c ;
      2 p. ext. jeu, amusement, en gén. (p. opp. à σπουδή) XÉN. Conv. 1, 1 ; PLAT. Rsp. 602 b, etc. ; παιδιὰν παίζειν πρός τινα, AR. Pl. 1056, jouer avec qqn ; cf. PLAT. Leg. 803 c ; μετὰ παιδιᾶς, PLAT. Phil. 19 d ; ἐν παιδιᾷ, PLAT. Crat. 406 c ; παιδιᾷ, PLAT. Phædr. 265 c, en jouant, pour plaisanter ; παιδιὰν ποιεῖσθαί τι, PLUT. M. 456 e, faire de qqe ch. un sujet d’amusement ; au plur. παιδιαὶ μαχητικαί, αὐλητικαί, etc. ARSTT. Rhet. 1, 11, 3, jeux ou concours de lutte, de flûte, etc. ;
      3 fig. jeu, badinage, bagatelle, ESCHL. Pr. 14 ; LUC. Tox. 36 ; ἐν παιδιᾷ τὸ πρᾶγμα ποιεῖσθαι, LUC. Tox. 22, traiter une affaire comme un enfantillage.

Étym. παῖς.

ᾶς, ἡ, (< παίζω) childish play, pastime, amusement, opp. σπουδή, X. Smp. 1.1; ἔν τε παιδιαῖς καὶ ἐν σπουδαῖς Pl. Lg. 647d, cf. Arist. EN 1176b9 (pl.); π. μαχητικαί, etc., Id. Rh. 1370b35; π. παῖσαι πρός τινα to play a game with…, Ar. Pl. 1056; μετὰ παιδιᾶς in sport, Th. 6.28, Pl. Phlb. 19d; σὺν πολλῷ γέλωτι καὶ παιδιᾷ (v.l. παιγνίᾳ) X. Cyr. 2.3.18, cf. 2.3.20; ἐν π. Pl. Cra. 406c; τοὺς ἐν ταῖς παιδιαῖς νεωτερίζοντας in their games, Id. Lg. 798c; π. καὶ φλυαρία, λῆροι καὶ π., σκώμματα καὶ π., γέλως καὶ π., Id. Cri. 46d, Prt. 347d, Plu. 2.59b, 456e; παιδιᾷ πεπαῖσθαι to be done in fun, Pl. Phdr. 265c; metaph, ὥστε σοι τὸν νῦν χόλον (ὄχλον Döderl.)… παιδιὰν εἶναι δοκεῖν will seem mere child΄s play, A. Pr. 316; παιδιᾶς ἕνεκα καὶ ἀναπαύσεως Arist. Pol. 1339a16; διαγωγὴ μετὰ παιδιᾶς Id. EN 1127b34; wit, jesting, ib. 1128a20; — Pl. plays on the words παιδιά and παιδεία, Lg. 656c. in pl., school holidays, SIG 577.79 (Milet., iii/ii BC).

ἡ, Kinderspiel, Scherz (παίζω); Eur. Troad. 975 ; Ar. Plut. 1056 ; τοὺς παῖδας τοὺς ἐν ταῖς παιδιαῖς νεωτερίζοντας, Plat. Legg. VII.798c ; παιδιὰς παίζειν καλλίστας, ib. 803c ; Ggstz von σπουδή, Rep. X.602b u. öfter, wie ἀνάπαυλα τῆς σπουδῆς γίγνεται ἐνίοτε ἡ παιδιά, Phileb. 30e ; καὶ γέλως, Xen. Cyr. 1.3.18 ; vgl. Arist. rhet. 2.3.3 ; auch von Kampfspielen u. dgl., μαχητικαί, αὐλητικαί, ἐριστικαί, 1.11.3 ; oft bei Sp., wie Plut. – Auch übertr. wie bei uns, ὥστε σοι τὸν νῦν χόλον παρόντα μόχθον παιδιὰν εἶναι δοκεῖν, ein Kinderspiel, Aesch. Prom. 314 ; vgl. Luc. Tox. 36 ; auch ἐν παιδιᾷ τὸ πρᾶγμα ἐποιοῦντο, ib. 22.