(impf. ἐπίμπρην, f. πρήσω, ao. ἔπρησα, pf. πέπρηκα ; pass. ao. ἐπρήσθην, pf. πέπρημαι et πέπρησμαι) brûler, incendier : ναῦς, EUR. Tr. 81 ; πόλιν, ESCHL. Sept. 434 ; des vaisseaux, une ville, etc. ; γῆν πυρί, SOPH. Ant. 201, mettre un pays à feu et à sang ; ou avec le gén. : πυρὸς θύρετρα, IL. 2, 415, détruire des portes par le feu ; au pass. être brûlé, AR. Lys. 341 ; p. anal. être consumé par la fièvre, PHÉRÉCR. (ATH. 75 b) ; en parl. de blessures, être enflammé, NIC. Th. 306 ; fig. s’enflammer (de colère) : ἐπί τινι, LUC. J. voc. 8, au sujet de qqe ch.

➳ Prés. impér. πίμπρη, EUR. Ion 527, 974.

Étym. R. indo-europ. *prh₁-, souffler, brûler ; cf. *πρήθω ; pour la format. cf. πίμπλημι.

pres. and impf. non-thematic; imper. πίμπρη E. Ion 527, 974; part. nom. pl. πιμπράντες Th. 6.94; inf. πιμπράναι A. Pers. 810, E. Tr. 81, (ἐμ-) Plb. 11.5.6, etc. ; impf. ἐνεπίμπρην Th. 6.94; 3 pl. ἐνεπίμπρασαν X. HG 6.5.32 ; — other tenses formed from πρήθω; fut. πρήσω A. Th. 434, (ἐμ-) Il. 9.242, etc. ; aor. ἔπρησα 2.415, E. Andr. 390, etc. ; 3 sg. shortd. ἔπρεσε Hes. Th. 856; pf. πέπρηκα (ὑπο, ἐμ-, κατα-) Hp. Ep. 17, Alciphr. 1.32, D.C. 59.16; — Med., Nic. Al. 345; aor. ἐπρησάμην (ἐν-) Q.S. 5.485; — Pass., fut. πρησθήσομαι LXX Nu. 5.27; πεπρήσομαι (v.l. πρήσομαι (ἐμ-)) Hdt. 6.9; aor. ἐπρήσθην Hp. Nat. Mul. 10, Amphis 30.10 (dub.), (ἐν-) Hdt. 8.55, Pl. Grg. 469e; pf. (ἐμ)πέπρησμαι Hdt. 8.144, Paus. 2.5.5; but πέπρημαι is the Att. form acc. to Phot. s.v. σέσωται, and ἐμπέπρημαι is found in Ar. V. 36 cod. Rav. ; imper. πέπρησο Pherecr. 80. — Collat. pres. ἐμπιπράω (v. ἐμπίμπρημι). — In the compd. ἐμπίμπρημι (more freq. in Prose) the second μ is sts. dropped, as ἐμπίπρημι ; but returns with the augm., as ἐνεπίμπρασαν ; cf. πίμπλημι :
burn, burn up, γῆν… πυρὶ πρῆσαι κατάκρας S. Ant. 201, cf. E. Tr. 81; πρῆσαι δὲ πυρὸς… θύρετρα Il. 2.415, cf. 9.242 (v.l.); without πυρί or πυρός, Hes. Th. 856; πρήσω πόλιν A. Th. 434, cf. Pers. 810; δῶμα E. Andr. 390, etc. ; — Pass., πίμπραμαι to be burnt, Ar. Lys. 341; πέπρησο burn with fever, Pherecr. 80, cf. SIG 1180.10 (Cnidus); of wounds, to be inflamed, Nic. Th. 306 (but intr. in Act. πίμπρησι δὲ χείλη Id. Al. 438); metaph, ἐπί τινι πίμπρασθαι Luc. Jud. Voc. 8; ἐπὶ Ῥωμαίοις App. Ital. 3. = πρήθω I. 1, blow up, distend, in Pass., Hp. Nat. Mul. 10, Flat. 8, Nic. Al. 477, Act. Ap. 28.6 (v.l.); ἐπέπρητο ὅλα IG4²(1).122.123 (Epid.) ; — Act., Arist. HA 522b28, Dsc. 4.32. (Cf. Russ. prět’ ΄sweat΄, ΄stew΄.)

im Präs. u. Impf. ganz nach ἵστημι, die übrigen tempp. s. unter πρήθω (über das Wegfallen des μ der Reduplication vgl. ἐμπίπρημι), entzünden, verbrennen ; πιμπράναι νεώς, Aesch. Pers. 796 ; ναῦς πιμπράναι πυρί ; Eur. Troad. 81 ; πίμπρη, Ion 527 ; ἐπίμπρας Ἐρεχθέως δόμους, 1293 ; πιμπράμενος, Ar. Lys. 341 ; in Prosa selten, οὐ μετρίως ἐπὶ τούτοις πίμπραμαι, Luc. iud. voc. 8.

πίμπρημι
(in cl. prose, rare in the simple form), [in LXX: Num.5:21-22, 27 (צָבֶה) * ;]
__1. to blow, burn.
__2. Later, to cause to swell; mid., of parts of the body, to become swollen (LXX) : Act.28:6 (cf. ἐμπίπρημι).†
(AS)