ηκος (ἡ) casque, heaume à panache flottant, IL. 8, 308 ; 13, 527, 805 ; 15, 608 ; OD. 1, 256 ; AR. Ran. 1017.

Étym. pré-grec.

ηκος, ἡ, helmet, ἀμφὶ δέ οἱ κροτάφοισι φαεινὴ σείετο πήληξ Il. 13.805 ; ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν 8.308; ἱππόκομος π. 16.797; old Ep. word, used by Ar. Ra. 1017, Arist. Top. 173b20. serpent΄s crest, E. Hyps. Fr. 16 (18).4. (Commonly derived from πάλλω, πῆλαι, from the nodding of the plume, Apollon.Soph. Lex., etc.)

ηκος, ἡ, der Helm ; Hom. ἀμφὶ δέ οἱ κροτάφοισι φαεινὴ σείετο πήληξ, Il. 13.805, vgl. 15.608, 16.105 ; ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν, 8.308 ; ἱππόκομος, 16.797 ; Ar. Ran. 1085. Entweder von πάλλω, wegen der stets nickenden Bewegung des Helmbusches, oder nach Andern von πηλός, verwandt mit πέλις, πέλυξ, pelvis, Becken, Pickelhaube.