GRC
Bailly
ατος (τὸ) :
1 chute, ESCHL.
Suppl. 937 ; SOPH.
Aj. 1033 ; EUR.
Ph. 640 ; 2 corps tombé, EUR.
Andr. 653.
Étym. πίπτω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ατος, τό, fall, A. Supp. 937, S. Aj. 1033, E. Ba. 588 (lyr.), al. ; μόσχος ἀδάματον πέσημα δίκε, = μόσχος ἀδάματος ἔπεσε, Id. Ph. 640 (lyr.); τὸ οὐρανοῦ π., i.e. the Palladium, Id. IT 1384; πεσήματα νεκρῶν dead corpses, Id. Andr. 652 ; Κόδρου τοῦτο π.
place where K.
fell, IG 3.943 ; rare in Prose, breach in a wall, Aen.Tact. 32.12.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
τό,
1) der Fall, das Hinstürzen ; ἀνδρῶν πεσήματα γίγνεται πολλά, Aesch. Suppl. 915 ; ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι, Soph. Aj. 1022 ; μυρτίλου πέσημ' ἐκ δίφρου, Eur. Or. 1548 ; ἀναΐξας πεσήματος, I.T. 315 ; πεσήμασι στέγης, Herc.Fur. 1007, u. öfter, wie einzeln bei sp.D., Ep.adesp. 463 (IX.158); auch Plut., πεσήματα ἀνδρῶν, curios. 5.
2) das, was gefallen, ausgefallen ist.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)