πάρ·οικος, ος, ον : qui demeure auprès, d’où :
      1 voisin de, gén. ESCHL. Pers. 869 ; SOPH. Ant. 1155 ; dat. DIOG. (ATH. 636 a) ; THC. 3, 113 ; abs. voisin, SAPPH. 80 ; SOPH. fr. 446 ; ARSTT. Rhet. 2, 21, 1 ;
      2 qui concerne un voisin : π. πόλεμος, HDT. 7, 235, guerre avec des peuples voisins ;
      3 étranger, SPT. Gen. 15, 3, etc. ; particul. étranger domicilié dans une ville ou dans un pays sans droits politiques, DL. 1, 8, 2 ; SPT. Lev. 22, 10 ; NT. Ap. 7, 6, 29.

Étym. π. οἰκέω.

ον, dwelling beside or near, neighbouring, c. gen., Κάδμου πάροικοι… δόμων S. Ant. 1155 ; [πόλεις] π. Ῥῃκίων ἐπαύλων A. Pers. 869 (lyr.) ; c. dat., ποταμῷ παροίκους Ἅλυϊ Diog.Trag. 1.7, cf. Th. 3.113 ; abs., ἡ π. πηλαμύς S. Fr. 503 ; neighbour, οὐκ ἀσίνης π. Sappho 80; Ἀττικὸς π., prov. of a restless neighbour, Arist. Rh. 1395a18, Duris 96J. π. πόλεμος war with neighbours, Hdt. 7.235.
foreign, alien, LXX Ge. 15.13, al. ; σπέρμα π. ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ Act. Ap. 7.6 ; as Subst., sojourner in another΄s house, D.L. 1.82 ; generally, alien, stranger, LXX Le. 22.10 ; in later Greek, = μέτοικος, SIG 398.37 (Cos, iii BC), IG 7.2712.64 (Acraeph.), OGI 1338.12, 20, al. (Pergam., ii BC), etc. ; = colonus, Cod.Just. 1.34.1 (pl.).

benachbart, Nachbar ; πόλεις πάροικοι Θρῃκίων ἐπαύλων, Aesch. Pers. 850 ; Soph. Ant. 1139 ; Thuc. 3.113 u. Sp.; übertr., πόλεμος, Her. 7.235 ; – ὁ πάροικος, der in einer Stadt ohne Bürgerrecht lebende Fremde, inquilinus, = μέτοικος, Sp., wie NT. – Ἀττικὸς πάροικος, sprichwörtlich, Zenob. 2.28 ; vgl. Arist. rhet. 2.21.

άρ-οικος, -ον
[in LXX chiefly for גֵּר, תּוֹשָׁב ;]
__1. in cl. Attic, dwelling near, neighbouring; as subst., a neighbour.
__2. In late writers (LXX, Philo) and in Iuser. (Deiss., BS, 227 f.; Kennedy, Sources, 102), foreign, alien; as subst., an alien, a sojourner: Act.7:6 (LXX), Act.7:29; metapb., ξένοι καὶ π. (opp. to συμπολίτης), Eph.2:19; π. καὶ παρεπιδήμους (which see), 1Pe.2:11 (see Lft. on Clem. Rom., 1 Co., § 1).†
(AS)