GRC
πάππας
JSON
Bailly
voc. α, gén. ου, dat. ᾳ, acc. αν (ὁ) papa, mot d’enfant, OD. 6, 57 ; HDT. 4, 59 ; AR. Pax 120, Eccl. 645.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ου, ὁ, papa, child΄s word for father; mostly in voc., πάππα φίλε Od. 6.57; χαῖρε π. φίλτατε Philem. 42; in acc., πάππαν καλεῖν Ar. Pax 120, Ec. 645; — nom. πάπας, Corn. ND 25, PGiss. 80.3 (ii AD); acc. πάπαν BMus.Inscr. 918 (Halic.); dat. πάπᾳ Epicur. Herc. 176 p. 49V. (Syracusan, acc. to Eust. 565.17, but πᾶς (which should prob. be πᾶ, for Eust. adds ὥσπερ καὶ μᾶ μήτηρ) is Syrac. acc. to EM 651.7).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ, Papa, dem ersten Lallen der Kinber nachgebildet ; im vocat., πάππα φίλε, Od. 6.57, wie χαῖρε, πάππα φίλτατε Philem. bei Ath. VIII.340e ; accus., πάππαν με καλοῦσι, Ar. Pax 120, wie Eccl. 645. Vgl. ἄππα, ἄπφα, ἄττα u. μάμμα.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
