(σὺν τῷ ι Lex.Mess. p. 409, and so written in PEleph. 1.14 (iv BC)), Dor. παντᾷ Pi. O. 1.117, 9.24, Ar. Lys. 169, 180, Tab.Heracl. 1.141; — also παντεῖ, Schwyzer 366 A 12 (Tolophon, iii BC); Aeol. πάντᾳ Sappho Oxy. 2076ii 18; Adv. : — every way, on every side, freq. folld. by a Prep., π. ἀνὰ στρατόν Il. 1.384; π. περὶ τεῖχος 12.177, etc. ; π. ἀμφὶ νέκυν 23.34; π. φοιτῶντες ἐπ’ αἶαν Hes. Op. 125; ὅσον τε ἐπὶ ιηʹ σταδίους… π. Hdt. 1.126; also π. παπταίνοντι Od. 12.233; διασκοπεῖν Ar. V. 246; ἱρὸν δύο σταδίων π.
on every side, Hdt. 1.181, cf. 2.168; κύκλῳ π. X. An. 3.1.2.
in every way, altogether, π. συγγίνεσθαι ἀήθεα Emp. 22.8; οὐδὲν ἦν π. καλόν Trag.Adesp. 26; π. πάντως Pl. Ti. 29c, Prm. 160b, Arist. EN 1100b20; πάντως καὶ π. Pl. Phlb. 60c; π. καὶ πανταχοῦ Act. Ap. 24.3; οὐ π. not quite, App. BC 1.8, Luc. Tim. 2.

= πάντη.

πάντῃ (Rec. -τη),
adv. (< πᾶς), [in LXX: Sir.50:22, 3Ma.4:1 * ;]
every way, entirely: Act.24:3.†
(AS)