πάνσοφος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

πάνσοφος

Bailly

πάν·σοφος, ος, ον, tout à fait sage, ESCHL. Suppl. 319 ; SOPH. fr. 784 Dind. ; EUR. H.f. 188, etc.

Étym. π. σοφός.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ον, most clever, π. κρότημα, of Odysseus, S. Fr. 913; εὕρημα E. HF 188; τὸ π. ὄνομα A. Supp. 320; τὸν πάνσοφον ἀριθμὸν εὕρηκ’ ἔξοχον σοφισμάτων Trag.Adesp. 470.3; — also πάσσοφος, as in the best codd. of Pl. Prt. 315e, Tht. 149d, al., IG 12(5).891.4 (Tenos). Adv. -φως Pl.Com. (?) 269 (= i p. 196 Meineke), Steph. in Hp. 1.92 D.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

auch πάσσοφος geschrieben, ganz weise, allweise ; Eur. Herc.Fur. 188 ; Plat. Rep. X.598d u. öfter ; Sp., auch adv., Poll. 4.23.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)