ης [ᾰ] (ἡ) :
   I état passif, PLAT. Leg. 903 b ; p. suite, ce qui arrive à qqn, HDT. 1, 122 ; au pl. SOPH. Aj. 295 ;
   II souffrance :
      1 au phys. mal, maladie, HDT. 2, 111 ; PLAT. Phil. 32 a ;
      2 au mor. douleur, affliction, PD. P. 3, 73, etc. ; SOPH. O.C. 7 ; HPC. 604, 45, etc.

➳ Dor. πάθα [θᾰ] PD. l.c.

Étym. πάθος.

pl. de πάθος.

ἡ, passive state, Pl. Ti. 80b; what is done or happens to a person orthing, opp. πρᾶξις, Id. Lg. 903b, cf. Epin. 983d; τὰς ἐκεῖ… π.
what happened there, S. Aj. 295; πᾶσαν τὴν ἑωντοῦ π. all that had happened to him, Hdt. 1.122.
suffering, misfortune, Pi. P. 3.42, 97 (pl.), S. OC 7, etc. ; πάθαι, opp. εὐτυχίαι, Hdt. 3.40; ἡ π. τῶν ὀφθαλμῶν blindness, Id. 2.111; of morbid affections, τὰς π. τὰς ἐν τῷ ὀστέῳ γινομένας Hp. VC 13; ἡ τοῦ πνίγους π. suffocation, Pl. Phlb. 32a, cf. Lg. 728c, 865e, 866b.

ἡ, = πάθος, Leiden, Unfall, Unglück ; ματρὸς βαρείᾳ σὺν πάθᾳ, Pind. P. 3.42 ; ὀξείαισι πάθαις, P. 3.97, öfter ; μελέαν πάθαν κλαῖον, Soph. Ant. 965 ; O.C. 7 ; plur., Aj. 238 ; Hippocr.; Her. 1.122 ; τὴν πάθην τῶν ὀφθαλμῶν, Augenleiden, Blindheit, 2.111 ; sp.D., Leon.Alex. 12 (VI.221); auch in attischer Prosa, ἡ παρὰ φύσιν τοῦ πνίγους πάθη Plat. Phil. 32a, τιμωρία δὲ ἀδικίας ἀκόλουθος πάθη Legg. V.728c, u. öfter in diesen Büchern ; bes. bei Sp., wie Luc. Dea Syr. 22, App. Mithrid. 77.