GRC
οὐρανομήκης
JSON
Bailly
οὐρανο·μήκης, ης, ες [ᾰ] qui s’étend jusqu’au ciel ou aussi loin que le ciel, OD. 5, 239 ; ESCHL. Ag. 92 ; AR. Nub. 357, 459 ; ANTH. 4, 1, 49 ; HDT. 2, 138 ; en parl. de choses morales, ISOCR. Antid. p. 452, 141 ; ARSTT. Rhet. 3, 7, 4.
➳ Gén. dor. οὐρανομάκευς [ᾰᾱ] ANTH. l. c.
Étym. οὐρ. μῆκος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ες, high as heaven, shooting up to heaven, exceeding high or tall, ἐλάτη Od. 5.239; δένδρεα Hdt. 2.138; στήλη Lys. Fr. 14; λαμπάς A. Ag. 92 (anap.); Ἄθω οὐρανομήκη (voc.) Xerxis Epist. ap. Plu. 2.455d. metaph, οὐ. φωνή, κλέος, Ar. Nu. 357, 459 (lyr.); κακόν Arist. Rh. 1408b13; οὐ. ποιεῖν τι to exalt it to the skies, Isoc. 15.134; οὐ. σημεῖα τῆς εὐνοίας Epicur. Fr. 183; διαφορά Phld. Rh. 2.272 S. ; ἐλπίδες Eun. Hist. p. 251 D.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ες, himmelhoch, bis in den Himmel ragend ; ἐλάτη, Od. 5.239 ; δένδρεα, Her. 2.138 ; φοῖνιξ Mel. 1 (VI.1); οὐρ. λαμπὰς ἀνίσχει, Aesch. Ag. 92 ; Ar. Nub. 356 ; κλέος, 458 ; auch übertr., οὐρανόμηκές τι ποιεῖν, Isocr. 15.134 ; κακόν, Arist. rhet. 3.11 ; κλέος, Ep.adesp. 211, 505 (APP 308. VII.84); σημεῖα, Plut. Non Posse 15.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
