GRC
Bailly
ου (ὁ) :
1 lamentation, ESCHL.
Ch. 411, etc. ; SOPH.
Aj. 895 ; 2 p. suite, pitié, compassion, OD.
2, 81 ; 24, 438 ; ESCHL.
Pr. 239, etc. ; SOPH.
Aj. 525, etc. ; EUR.
Med. 931, etc. ; au plur. PLAT.
Rsp. 387 d,
etc.
Étym. onomatopée ; cf. οἴ.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, (οἴζω) pity, compassion, οἶ. δ’ ἕλε λαὸν ἅπαντα Od. 2.81, cf. 24.438 ; οἶ. τις ἴσχει ἀποκτεῖναι a feeling of pity prevents him from…, Hdt. 5.92. γ΄, cf. Th. 3.40 ; οἴκτου πλέως S. Ph. 1074 ; ἔχειν οἶκτον φρενί Id. Aj. 525 ; ἐμοὶ γὰρ οἶ. δεινὸς εἰσέβη Id. Tr. 298 ; ἐμοὶ μὲν οἶ. δεινὸς ἐμπέπτωκέ τις Id. Ph. 965 ; θνητοὺς… ἐν οἴκτῳ προθέμενος A. Pr. 241 ; δι’ οἴκτου ἔχειν τινά E. Hec. 851 ; εἰσῆλθέ μ’ οἶ. εἰ… Id. Med. 931 ; c. gen. objecti, compassion for…, πόθος καὶ οἶ. τῆς πόλιος Hdt. 1.165, cf. E. Hec. 519 ; in A. Supp. 486, οἰκτίσας ἰδών (Herm.) shd. be read for οἶκτος εἰσιδών.
lamentation, piteous wailing, Simon. 4.3 ; οἶ. οὔτις ἦν διὰ στόμα A. Th. 51 ; τόνδε κλύουσαν οἶ. Id. Ch. 411 (lyr.) ; οἶκτον [οἰκτρὸν] ἀΐων Id. Supp. 59 (lyr.) ; κλύω τινὸς οἴκτου S. Tr. 864 ; οὐκ οἴκτου μέτα Id. OC 1636 ; pl., παθόντος οἴκτοις by the wailings of the sufferer, A. Supp. 386 (lyr.) ; ἄϊον οἴκτους οὓς οἰκτίζῃ E. Tr. 155 (anap.) ; τοὺς ὀδυρμοὺς ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς οἴ. Pl. R. 387d ; οἴκτων λήγετε E. Ph. 1584, cf. And. 1.48, Pl. Ap. 37a, Lg. 949b.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ, Mitleid, Mitleidsäußerung ; οἶκτος δ' ἕλε λαὸν ἅπαντα, Od. 2.81, 24.438 ; οἶκτος δ' οὔτις ἦν διὰ στόμα, Aesch. Spt. 51 ; Seufzen, Ch. 405 ; οἶκτον οἰκτρὸν ἀΐων, Suppl. 57 ; ἐμοὶ μὲν οἶκτος δεινὸς ἐμπέπτωκε, mich hat Mitleid ergriffen, Soph. Phil. 953 ; auch ἐμοὶ γὰρ οἶκτος δεινὸς εἰσέβη, Trach. 297 ; öfter οἶκτον ἔχειν, z.B. Aj. 521 ; oft bei Eur., auch im plur., οἴκτων λήγετε, Phoen. 1578, οὓς οἰκτίζῃ ἄϊον οἴκτους, Troad. 156 ; u. in Prosa, καὶ ἀντιβόλησις Plat. Apol. 37a, dem ὀδυρμός entsprechend Rep. III.387d, im plur.; Sp.; bei Agath. 4 (V.216) der ἀγηνορίη entgeggstzt ; ὁ πρὸς τοὺς δεομένους οἶκτος Luc. Tim. 8.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
pity, compassion , (Odyssey by Homer), Dht., attic:—;with genitive objecti, compassion for , οἶκτος τῆς πόλιος (Herdotus Historicus)
the expression of pity, lamentation, piteous wailing , (Aeschulus Tragicus);—;and in plural, (Plato Philosophus) (ML)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars