ατος (τὸ) :
   I pass. gonflement, NIC. Al. 473 ; particul. gonflement des vagues, HH. Cer. 14, Ap. 417 ; SOPH. Ant. 588 ; d’où :
      1 grosse vague, IL. 22, 234 ; 23, 230 ; HÉS. Th. 109 ; SOPH. Ant. 337 ;
      2 p. ext. mer, EUR. Ph. 210 ;
   II act. action de gonfler : οἶδμα νότων, ANTH. 9, 36, vagues soulevées par le vent du sud.

Étym. οἰδέω.

ατος, τό, swelling, swell, in Hom. only of water, ὁ δ’ ἐπέσσυτο οἴδματι θύων, of a river, with swollen waves, Il. 21.234 ; of the sea, ὁ δ’ ἔστενεν οἴδματι θύων 23.230, cf. Hes. Th. 109 ; ἐπ’ οἴδματι μάργῳ Emp. 100.7, cf. 24 ; περιβρυχίοισι περῶν ὑπ’ οἴδμασιν S. Ant. 337 (lyr.) ; οἶ. θαλάσσης h.Cer. 14 ; οἶδμ’ ἅλιον h.Ap. 417, Pi. Fr. 221 (codd. S. E.) ; γλαυκᾶς ἐπ’ οἶδμα λίμνας S. Fr. 476 (lyr.) ; ἐς οἶ. πόντου E. Or. 991 (lyr.); οἶ. πόντιον Id. IA 704 ; hence, generally, the sea, S. Ant. 588 (lyr.) ; Τύριον, Φρύγιον οἶδμα, E. Ph. 202, Hel. 369 (both lyr.), etc. ; ἐς οἶδμ’ ἁλός Id. Hec. 26 ; τῶν κατ’ οἶδμα παρθένων the Nereids, Id. Hel. 6 ; Αἴγαιον οἶ. Id. IA 1601, cf. IT 1412, al. ; διὰ πόντιον οἶδμα (mock heroic) Antiph. 196.3. οἶ. νότων the swelling of the south-west wind, AP 9.36 (Secund.).

τό, das Angeschwollene, bes. der Wasserschwall ; gew. von den sich erhebenden Wellen des Meeres ; οἴδματι θύων, vom Meere, Il. 23.230, wie Hes. Th. 109, 131 ; von einem aufbrausenden Strome, Il. 21.234 ; οἶδμα θαλάσσης, H.h. Cer. 14 ; ἅλιον οἶδμα, H.h. Apoll. 417, wie Pind. frg. 242 ; περιβρυχίοισιν περῶν ὑπ' οἴδμασιν, Soph. Ant. 337 ; ποντίας ἁλὸς οἶδμα, 584 ; häufig bei Eur., allein u. mit dem Zusatz πόντιον oder πόντου, ἁλός ; auch Ar. Av. 250 ; Simonds. 86 (VII.496); einzeln bei sp.D.; auch οἶδμα Νότων, Secund. 3 (IX.36).