οἰκοδομέω-ῶ (f. inus., ao. ᾠκοδόμησα, pf. ᾠκοδόμηκα) :
   I. 1 bâtir une maison, DÉM. 566, 7 ; PLUT. M. 525 ;
      2 p. ext. bâtir, construire, édifier, acc. HDT. 1, 21 ; 2, 126, etc. ; THC. 2, 100, etc. ; XÉN. An. 2, 4, 12 ; fig. XÉN. Cyr. 8, 7, 15 ; au sens religieux, édifier, être un objet d’édification, NT. 1Cor. 8, 1, etc. ; 1Thess. 5, 11 ;
   II Moy.
      1 bâtir ou construire pour soi, acc. HDT. 2, 148 ; THC. 7, 11, etc. ;
      2 construire, en gén. PLAT. Rsp. 372 a.

➳ Les temps à augment conservent οἰ- en ion. : impf. οἰκοδόμεον, etc. HDT. 1, 186 ; 8, 71, etc. ; pf. pass. 3 pl. ion. οἰκοδομέαται, HDT. 4, 185. Dans les inscr. att. pf. pass. οἰκοδομημένοι, CIA. 2, 807, c, 28 (330 av. J.C.) etc., à côté de ᾠκοδομημένοι, CIA. 2, 809, e, 55 (325 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 137, 16.

Étym. οἰκοδόμος.

fut. -ήσω ; aor. ᾠκοδόμησα (not οἰκ- in Att.) ; pf. ᾠκοδόμηκα Pl. Grg. 514b ; but later Att. pf. Pass. οἰκοδομημένοι IG2². 1627.398 : — build a house ; generally, build, νεὼν καὶ βωμόν ib. 12.24.13 ; νηόν Hdt. 1.21 ; οἰκίας ib. 114 ; γέφυραν ib. 186 ; πυραμίδας Id. 2.101, cf. Telecl. 42 ; [αἱ μέλιτται] οἰ. τὰ κηρία Arist. HA 623b27 ; abs., Pl. Chrm. 161e, 165d ; — also in Med., οἰκοδομέεσθαι οἴκημα build oneself a house, have it built, Hdt. 2.121. α΄, cf. 148 ; νεωσοίκους And. 3.7 ; τείχη Th. 7.11 ; οἰκίας Pl. R. 372a, etc. ; — Pass., to be built, Hdt. 2.126, 127 ; τὰ οἰκοδομούμενα Arist. GA 730b8. generally, fashion, καταπέτασμα LXX 3 Ki. 6.36. metaph, build or found upon, ἔργα ἐπί τι X. Cyr. 8.7.15 ; οἰ. τέχνην ἔπεσιν Ar. Pax 749. metaph, build up, edify, I Ep. Cor. 8.1, 10.23, etc. ; οἰ. εἰς τὸν ἕνα I Ep. Thess. 5.11 ; but also in bad sense, οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ ἐσθίειν will be emboldened, I Ep. Cor. 8.10 ; cf. ἀνοικοδομέω.

ein Haus bauen ; οἰκίας, Her. 1.114 ; νηόν, 1.21 ; πυραμίδα, 2.101 ; τεῖχος, 8.71 ; auch im med., für sich bauen, οἴκημα, 3.121.1 ; pass., ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι, 2.126 ; τείχη οἰκοδομησαμένων, Thuc. 7.11 ; Plat. oft, παλαίστρα νεωστὶ ᾠκοδομημένη, Lys. 204a, auch med., οἰκίας οἰκοδομούμενοι καλάς, Rep. IV.419 ; Xen. u. Folgde, wie Plut. u. Luc. Auch übertr., φιλικὰ ἔργα ἐπί τι Xen. Cyr. 8.7.15, u. Sp., auch = erbauen im christlichen Sinne, K.S.

οἰκοδομέω, -ῶ
(< οἰκοδόμος), [in LXX chiefly for בָּנָה ;]
to build a house, to build: absol., Luk.11:48 14:30 17:28; οἱ οἰκοδομοῦντες, the builders (as Psa.118:22, בָּנָה), Mat.21:42, Mrk.12:10, Luk.20:17, 1Pe.2:7' (LXX) ; ἐ π ̓ ἀλλότριον θεμέλιον οἰ., proverb., Rom.15:20; with accusative of thing(s), Gal.2:18; πύργον), Mat.21:33, Mrk.12:1, Luk.14:28; ἀποθήκας, Luk.12:18; ναόν, Mrk.14:58; pass., Jhn.2:20; οἰκία, Luk.6:48; with accusative of thing(s) before dative of person(s) (cf. Gen.8:20, Eze.16:24), Luk.7:5, Act.7:47, 49; accusative before ἐπί, Mat.7:24, 26 Luk.6:49; πόλιν ἐπ ̓ ὄρους, Luk.4:29; of rebuilding, or restoring, Mat.23:29 26:61 27:40, Mrk.15:29, Luk.11:47, Metaph., τ. ἐκκλησίαν, Mat.16:18; of the growth of Christian character (cf. בָּנָה, in Psa.28:5, Jer.24:6, al.), to build up (AV, edify): absol., Act.20:32, 1Co.8:1 10:23; with accusative of person(s), 1Co.14:4, 1Th.5:11; pass., Act.9:31, 1Co.14:17, 1Pe.2:5; of blameworthy action (AV, embolden), 1Co.8:10 (cf. ἀν-, ἐπ-, συν-οικοδομέω).†
οἰκο-δόμος, -ου, ὁ
(< οἶκος + δέμω, to build), [in LXX for בָּנָה, etc. ;]
a builder: Act.4:11.†
(AS)