ατος (τὸ) [νᾱ] propr. « ce qui coule », d’où :
   I courant d’eau, source, ruisseau :
      1 au propre, ESCHL. Pr. 805 ; SOPH. Ant. 1130 ; liquide, en gén. AR. Eccl. 14, etc. ;
      2 p. anal. épanchement de larmes, SOPH. Tr. 919 ; EUR. H.f. 625 ; ruisseau de feu, EUR. Med. 1187 ;
      3 fig. flux de paroles, PLAT. Tim. 75 e ;
   II le vin employé dans l’Eucharistie, CHRYS. 12, 778 Migne.

Étym. νάω.

ατος, τό, (< νάω) anything flowing, running water, stream, spring, ν. Μναμοσύνας cj. in Simon. 45, cf. A. Pr. 806, S. Ant. 1130 (lyr.); Κασταλίδος νάματα Pae.Delph. 1.6; δακρύων θερμὰ ν. S. Tr. 919; νάματ’ ὄσσων E. HF 625; ν. πυρός Id. Med. 1187; ν. Βάκχιον Ar. Ec. 14; μὰ νάματα Antiph. 296 (= Timocl. 38); ν. θυγατέρων ταύρων, i.e. honey, Ph. Tars. ap. Gal. 13.269; φλέγματος, χολῆς ν., Philostr. Gym. 42; freq. in Pl., as κρηνῶν καὶ ποταμῶν νάματα Criti. 111d; metaph, λόγων ν. Ti. 75e.
wooden conduit, Hsch.

τό, das Fließende, der Quell, das Naß ; Aesch. Prom. 808 ; Κασταλίας, Soph. Ant. 1117 ; Δίρκης, Eur. Phoen. 102 ; ποτάμιον, Cycl. 98 ; auch πυρός, Med. 1187 ; von den Tränen, δακρύων ῥήξασα θερμὰ νάματα, Soph. Tr. 915 ; ὄσσων Eur. Herc.Fur. 625 ; νᾶμα βάκχιον, Ar. Eccl. 14 u. sp.D., wie νᾶμα Βρομίου, Anacr. 44.11 ; u. in Prosa, wie Plat. ἄφθονα κρηνῶν καὶ ποταμῶν νάματα, Critia. 111d ; τὰ ἐκ Διὸς ἰόντα νάματα, Regen, Legg. VIII.844b ; u. übertr., τὸ λόγων νᾶμα κάλλιστον καὶ ἄριστον πάντων ναμάτων, Tim. 75e ; ἐξ ἀλλοτρίων ποθὲν ναμάτων διὰ τῆς ἀκοῆς πεπληρῶσθαι, Phaedr. 235c ; Sp., Luc. Herm. 60 ; Plut. öfter.

anything flowing, running water, a river, stream , [variant datesTragica Adespota, (Plato Philosophus) (ML)