ά, όν, humide, EUR. Ion 106, 149, I.T. 1042, ALC. 598, etc. ; THC. 3, 21, etc. ; τὸ νοτερόν, PLAT. Tim. 60 c, l’humidité.

Étym. νότος.

ά, όν, (νότος) damp, moist, δρόσος Simon. 183.9 ; βλέφαρον, ὕδωρ, E. Alc. 598, Ion 149 (both lyr.) ; ἀνεμώνη AP 5.73 (Rufin.) ; χειμὼν ν. a storm of rain, Th. 3.21 ; πνεῦμα Porph. Antr. II (Comp.) ; τόπος Thphr. HP 5.9.8, cf. Epicur. Ep. 2 p. 50U. ; χωρία Onos. 8.2 ; τὸ ν.
moisture, Pl. Ti. 60c.

naß, feucht, auch nässend, feucht machend ; νοτερὰν πέπλων πτύχα, Eur. Suppl. 978 ; νοτερῷ βλεφάρῳ, Alc. 601 ; ὕδωρ, Ion 149 ; sp.D., ὄμμα, Maec. 3 (V.130), ἀνεμώνη, Rufin. 15 (V.74), θάλαττα, Add. 6 ; u. in Prosa ; χειμών, Thuc. 3.21 ; τὸ νοτερὸν καὶ ὁμιχλῶδες, Tim.Locr. 99c ; Ggstz von ξηρός, Plat. Tim. 82a ; τὰ νοτερὰ τῆς σαρκὸς καὶ ἁπαλά, 65d ; Sp., wie Plut.