ας (ἡ) absence de vent, d’où calme, temps serein, HDT. 7, 188 ; PLAT. Phæd. 77 e ; joint à γαλήνη, OD. 5, 392 ; 12, 169 ; au plur. joint à γαλήνας, PLAT. Theæt. 153 c ; avec un gén. νηνεμίαν ἀνέμων, PLAT. Conv. 197 c, absence de vent ; abs. νηνεμίης, IL. 5, 523 ; νηνεμίη, ARAT. 1033 ; A.RH. 3, 970, en temps de calme.

➳ Ion. -ίη, IL. HDT. ll. cc.

Étym. νήνεμος.

Ion. -ίη, ἡ, stillness in the air, calm, νηνεμίης in a calm, Il. 5.523; γαλήνη ἔπλετο νηνεμίη there was a calm, a ceasing of all winds (the generic and specific words being in appos.), Od. 5.392, 12.169; ἦν μὲν δὴ ν. Hdt. 7.218; ἐξ αἰθρίης τε καὶ ν. ib. 188; opp. μέγα πνεῦμα, Pl. Phd. 77e; νηνεμίῃ in calm weather, Arat. 1033, A.R. 3.970; in pl., νηνεμίαι τε καὶ γαλῆναι Pl. Tht. 153c; ἐν νηνεμίῃσι γαλήνης Timo 64; c. gen., ν. ἀνέμων Epic. ap. Pl. Smp. 197c (s.v.l.).

ἡ, ion. νηνεμίη, die Windstille ; Hom. vrbdt γαλήνη νηνεμίη, windstille Meeresruhe, Od. 5.392, 12.169 ; νηνεμίης, während der Windstille, Il. 5.523 ; Her. 7.188 ; καὶ γαλῆναι, Plat. Theaet. 153c ; Gegensatz μέγα τι πνεῦμα, Phaed. 77e ; Hippocr. u. Sp., wie Timon. Phlias. 44, Pol. 34.11.14.