ύος (ἡ) propr. toute partie du corps en retrait, particul. :
      1 estomac, OD. 9, 296 ; SOPH. O.C. 1263 ; EUR. Cycl. 244, etc. ;
      2 ventre ou bas-ventre (cf. lat. abdomen), IL. 13, 290 ; HDT. 2, 87 ; HPC. 292, 19 ; particul. bas du ventre, d’où ventre d’une femme, IL. 24, 496 ; HÉS. Th. 460 ; ESCHL. Eum. 665 ; EUR. Hipp. 165.

➳ [ῠ dans les formes trisyll. ; ῡ dans les formes dissyll. excepté EUR. Cycl. 570 ; Andr. 356 ; CALL. Dian. 160]. Acc. νηδύν ; p. except. νηδύα, Q. SM. 1, 616 ; dat. pl. épq. νηδυιόφιν, MOSCH. 3, 78.

Étym. νη-, δύω.

ύος, ἡ, any of the cavities in the body, Hp. de Arte 10; hence, stomach, Od. 9.296, Hes. Th. 487, S. OC 1263, etc.
belly, paunch, Il. 13.290, Hdt. 2.47.
bowels, A. Ch. 757, Hp. Aër. 19, etc. ; ἐξελεῖν τὴν νηδύν Hdt. 2.87; as the seat of thirst, τέγξας ἄδιψον νηδύν E. Cyc. 574; ἄρδῃ τε νηδύν Id. Supp. 207.
womb, Il. 24.496, Hes. Th. 460, A. Eu. 665, etc. ; also of Zeus when in travail of Athena, Hes. Th. 890, 899; of Dionysus, E. Ba. 527 (lyr.). metaph, ν. νάρθηκος Nic. Al. 272; λέβητος Orph. L. 276. — Acc. νηδύα for νηδύν in Q.S. 1.616; dat. pl. νηδύσι Nic. Th. 467. [ῠ in trisyll. cases, also νηδῠς A. Ch. l.c., Call. Dian. 160, νηδῠν E. Andr. 356, Cyc. 574; but νηδῡν AP 9.519 (Alc.), Nic. Al. 416, Orph. l.c.]

ύος, ἡ, die Bauchhöhle, = κοιλία, Hippocr., u. übh. jede Höhlung in den fleischigen Teilen des Leibes, id. – Bes.
   a) der Bauch, Magen ; ἐπεὶ Κύκλωψ μεγάλην ἐμπλήσατο νηδύν, Od. 9.296 ; Hes. Th. 487 ; so γνάθου τε δοῦλος, νηδύος θ' ἡσσημένος, Eur. bei Ath. X.413c ; τὰ τῆς ταλαίνης νηδύος θρεπτήρια, Soph. O.C. 1265 ; Eur. Cycl. 243.
   b) der Mutterleib ; ἐννέα καὶ δέκα μέν μοι ἰῆς ἐκ νηδύος ἦσαν, Il. 24.496 ; Hes. Th. 460 ; vgl. Aesch. Ch. 746, Eum. 635 ; νηδὺς ἀκύμων, Eur. Andr. 158 ; νηδύος ἔκβολον ἔτεκε, Bacch. 91 ; Sp., μεγάλως ἐξώγκωσέ μου τὴν νηδύν, Luc. Philopatr. 2.
   c) übh. Unterleib ; ἢ στέρνων ἢ νηδύος ἀντιάσειεν, Il. 13.290 ; κάμψας πλεῦρα καὶ νηδύν, Eur. Phoen. 1423 ; ἐξελεῖν τὴν νηδύν, den Leib ausnehmen, ausweiden, Her. 2.87 ; sonst noch bei sp.D.; νηδυόφιν, des Metrums wegen νηδυιόφιν, Mosch. 4.78 ; νηδύα für νηδύν, Qu.Sm. 1.616 ; νηδύσι, Nic. Th. 467.
[Υ in den dreisilbigen Casus immer kurz, in den zweisilbigen gew. lang, vgl. Spitzner de vers. her. p. 68 ; doch auch kurz, Eur. Cycl. 570.]