α, ον, v. νέος.

α, ον, Comp. of νέος, of persons, younger, γενεῆφι ν. Il. 21.439; ὢν φύσει ν. S. OC 1295; too young, Od. 21.132; a minor, Th. 3.26; οἱ ν.
men of military age, Id. 5.50; τὸ πρεσβύτερόν τε καὶ τὸ ν. ib. 64; c. gen., οἱ ν. τῶν πεπραγμένων those who are too young to remember the events, D. 18.50; οἱ ν. the new school, of poets, Cic. Att. 7.2.1; of poets later than Homer, Sch. Il. 16.574, 24.257. Sup., γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων Il. 7.153, etc. ; ἡ ν. δημοκρατία, opp. ἡ πατρία δ., Arist. Pol. 1305a29. of events, newer, more recent, νεώτερον κακόν Pi. P. 4.155; of recent origin, Δημόκριτος μουσικήν φησι ν. εἶναι Phld. Mus. p. 108K. ; metaph, later, worse, ν. βούλευμα S. Ph. 560; νεώτερον πρήσσειν contrive calamity, injury, Hdt. 5.106; freq. with τι, ἤν τι καταλαμβάνῃ ν. τὸν πεζὸν [στρατόν] Id. 8.21; δέδοικα μή τι δρᾷ ν. Ar. Ec. 338, cf. Pi. Fr. 107.6, Theoc. 24.40; μή τι ν. ἀγγέλλεις ; Pl. Prt. 310b; νεώτερόν τι ποιεῖν ἔς τινα Th. 1.132; κατὰ τὴν Ἑλλάδα Hdt. 8.142; περὶ πόλιν Ἑλλάδα Id. 5.93; νεώτερα βουλεύειν περί τινος Id. 1.210; μηδὲν νεώτερον ποιεῖν περὶ ἀνδρῶν Th. 2.6. freq. of rebellion or violent revolution, ν. τι ποιέειν Hdt. 5.35, etc. ; ν. πρήγματα πρήξειν ib. 19; νεωτέρων πραγμάτων ἐπιθυμεῖν Isoc. 7.59, X. HG 5.2.9, etc.

kompar. von νέος, jünger, frischer, auch heftiger, leidenschaftlicher (s. νέος); – νεώτερα πράσσειν, = νεωτερίζειν, Her. 5.19 u. öfter.