νεο·κράς, ᾶτος (ὁ, ἡ) [ᾱ]
      1 nouvellement mêlé ; ὁ ν. (s.-e. οἶνος) PLAT. COM. (ATH. 665 b) vin fraîchement trempé ;
      2 récemment uni, qui s’est joint tout à l’heure (à nous), ESCHL. Ch. 344.

Étym. ν. κεράννυμι.

ᾶτος, ὁ, ἡ, (< κεράννυμι) newly mixed, σπονδαί A. Fr. 323; ν. (sc. οἶνος), ὁ, Eratosth. ap. Ath. 11.482b; ν. τις ποιείτω Pl.Com. 69.8. metaph, newly made, νεοκρᾶτα φίλον κομίσειεν A. Ch. 344 (anap.).

ᾶτος, = νεόκρατος ; νεοκρᾶτας σπονδάς, Aesch. frg. 335 ; auch νεοκρᾶτα φίλον κομίσειεν, Ch. 340, den neu vereinigten, gewonnenen, Schol. τὸν νεωστὶ συγκραθέντα ἡμῖν ; im eigentlichen Sinne vom Wein, νεοκρᾶτά τις ποιείτω, Plat. com. bei Ath. XV.665c, vgl. XI.482b u. νεόκρατος.