adv., du fond de, ν. ἐκ κραδίης, IL. 10, 10, du fond du cœur, ou simpl. avec le gén. A.RH. 1, 1196 ; ARAT. 233 ; abs. LUC. Per. 7.

Étym. ion. c. νεόθεν, cf. νείατος et νείαιρα.

Ion. Adv. (cf. νέατος¹) from the bottom, ἀνεστενάχιζε ν. ἐκ κραδίης he heaved a sigh from the bottom of his heart, Il. 10.10; [ἐλάτην] ν. ἔλλαβε χερσίν A.R. 1.1197; c. gen., Arat. 234; ν. ἐξεμέσαι Cerc. 4.55; [βλ̣]ύσε ν. Epic. in Arch.Pap. 7.10; — also νειόθε, ν. δ’ ἐξανέηκεν… πηγήν Supp.Epigr. 4.467.25 (Didyma, iii AD); in late Prose, ν. δρᾶν heartily, Luc. Peregr. 7. Cf. νεόθεν II.

ion. = νεόθεν, von unten her ; ἀνεστενάχιζ' Ἀγαμέμνων νειόθεν ἐκ καρδίας, aus tiefstem Herzensgrunde, Il. 10.10 ; auch Sp., wie Ap.Rh. 1.1196 ; Luc. Peregrin. 7.