GRC
ναυτίλλομαι
JSON
Bailly
(seul. prés., impf. et ao.) voyager par mer, naviguer, OD. 4, 672 ; 14, 246 ; HDT. 1, 163, etc. ; SOPH. Ant. 717 ; EUR. (STOB. Fl. 59, 18) ; PLAT. Rsp. 551 c ; en parl. du poisson ναυτίλος, ARSTT. H.A. 9, 37.
➳ Inf. ao. ναυτίλασθαι, DC. 56, 3.
Étym. ναυτίλος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
only pres. and impf. (exc. aor. subj. ναυτίλεται [ι] Od. 4.672 (prob.), inf. ναυτίλασθαι [ι] D.C. 56.3) : — sail, go by sea, ναυτίλεται εἵνεκα πατρός Od. l.c., cf. 14.246, Hdt. 1.163, 2.5, al., S. Ant. 717, E. Fr. 793; ν. τὴν [θάλασσαν] sail on, navigate, Hdt. 1.202; ναυτιλίαν ναυτίλλεσθαι Pl. R. 551c. of the nautilus, κενῷ [τῷ ὀστράκῳ] ν. Arist. HA 622b9. metaph, of water-fowl, Philostr. Im. 1.9.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ein ναύτης sein, zu Schiffe fahren, über See fahren ; Od. 4.672 ; Αἴγυπτόνδε, 14.246 ; ὑπτίοις σέλμασιν, Soph. Ant. 713 ; Her. 2.5, 178, 3.6 u. öfter ; πεντηκοντέροις, 1.163 ; πονηρὰν τὴν ναυτιλίαν ναυτίλλεσθαι, Plat. Rep. VIII.551c ; Sp., Luc. fugit. 13.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
