ή, όν :
   I foulé, pressé, compact, épais, solide, HPC. 273, 34 ; DIOSC. 1, 114 ; avec un gén. rempli de, JOS. B.J. 6, 9, 4 ;
   II subst. ὁ ν. :
      1 sorte de pâtisserie lourde, AR. Pl. 1142, Av. 597 ;
      2 sorte de pain, NICOSTR. (ATH. 111 c).

Étym. vb. de νάσσω.

ή, όν, (< νάσσω) close-pressed, firm, Hp. Gland. 16; κάλαμος, i.e.
archer΄s reed, Arundo Plinii, Dsc. 1.85; of a tumour, Aët. 15.8; σφυγμός Archig. ap. Gal. 8.931; Comp., Id. ib. 509.
solid, opp. κενός, Democr. ap. Arist. Fr. 208, cf. Ph. 1.330, Simp. in Cael. 295.5. ναστός (sc. πλακοῦς), ὁ, well-kneaded cake, esp. used in sacrifice, cheese-cake, Pherecr. 108.5, Ar. Av. 567, Pl. 1142, Metag. 6.3. c. gen., filled full of, πόλις ναστὴ ἀνδρῶν J. BJ 6.9.4.

adj. verb. zu νάσσω, festgedrückt, geknetet, vollgedrückt, gestampft, Sp., πάντα πλήρη καὶ ναστά, S.Emp. adv. math. 7.213.

ὁ, dichter Kuchen, Opferkuchen, Ar. Plut. 1142, vgl. Schol. Nach Ath. III.111c auch ἄρτος ζυμίτης μέγας, aus Nicostrat. Von ναστός².