nager, OD. 5, 375, 399 ; 7, 280 ; HÉS. Sc. 317, etc. ;

Moy. νήχομαι (ao. part. fém. νηξαμένη) m. sign. OD. 14, 352 ; HÉS. Sc. 211 ; PLUT. M. 1063 b, etc. ; τὰ νηχόμενα, ANTH. 11, 199, les poissons.

➳ Prés. inf. épq. νηχέμεναι, OD. 5, 375 ; impf. poét. νῆχον, OD. 7, 280 ; 3 sg. νῆχε, OD. 5, 399 ; fut. moy. réc. νηχήσομαι, SIB. 2, 209 ; 12, 343.

Étym. νέω².

Dor. νάχω (προσνάχω, v. sub προσνήχομαι) : — swim, νηχέμεναι μεμαώς Od. 5.375; νῆχε ib. 399; νῆχον πάλιν 7.280; νῆχον ἐπ’ ἄκρον ὕδωρ Hes. Sc. 317; νήχει Nic. Al. 590; — mostly Med. νήχομαι, part. νηχόμενος Od. 7.276, 14.352, Hes. Sc. 211; inf. νήχεσθαι Democr. 172; poet. impf. νήχοντο Titanomach. 4 (cj. for -οντες); fut. νήξομαι Od. 5.364, Timo 32; aor. ἐνήξατο Lyc. 76; part. νηξαμένη AP 9.36 (Secund.); the Med. forms alone used in later Prose, Plb. 3.84.9, 5.48.9, Plu. 2.1063b, Luc. Dom. 1, Ael. NA 3.11, and in compds. (fut. νήξω f.l. in Ael. NA 9.25).

= νέω, schwimmen ; νηχέμεναι μεμαώς Od. 5.375, öfter ; Hes. Sc. 317. – Gew. im med.; νηχόμενος τόδε λαῖτμα διέτμαγον, Od. 7.276 ; χερσὶ διήρεσσ' ἀμφοτέρῃσιν νηχόμενος 14.352, öfter, wie Hes. Sc. 211 ; auch in sp. Prosa oft, wie Luc. V.H. 1.30 ; νήχομαί τι, Dion.Per. 141 ; – Paus. 10.20.4 u. a.Sp. auch wieder im act.; vgl. Schaefer zu Schol. Par. Ap.Rh. 4.937.